Archiwum FiF
fahrenheit on-line - archiwum - archiwum szczegółowe - forum fahrenheita - napisz do nas
 
Publicystyka

<|<strona 42>|>

Rany Boskie, zatłukę za te przecinki!

 

 

Interpunkcja to jest to, co nas, redaktorów, denerwuje najbardziej. Dlaczego? Już tłumaczę. Kiedy dostajemy do rąk tekst z zadaniem zrecenzowania go, ewentualnie zaaprobowania do publikacji, musimy go wcześniej przeczytać – rzecz jak najbardziej logiczna. Problem w tym, że gdy co rusz napotykamy na źle wstawione przecinki lub ich brak, na błędne użycie spacji między wyrazem a, dajmy na to, wykrzyknikiem, to miast skupiać się na tekście, jesteśmy zmuszeni wszystko to ręcznie poprawiać. A, uwierzcie, przy dłuższych pracach to koszmar. Nie ma możliwości skupienia się na treści, my się denerwujemy, wyklinamy autorów, oni zaś zostają odprawiony z kwitkiem. Choć tekst mógł być wcale niezgorszy.

 

Powoli dochodzimy więc do jednego wniosku – i nam, i Wam powinno baaardzo zależeć na poprawnej interpunkcji. Wbrew pozorom to nie jest tak skomplikowana sprawa. Niektórzy autorzy popełniają błędy tylko dlatego, że nie znają podstawowych zasad (albo nie zwracają na nie uwagi; notabene zapraszam właśnie do czytania przeredagowanych tekstów pod kątem rzeczonej interpunkcji).

 

Zacznijmy od podstaw. Użycie myślników w dialogach. Poprawne zdanie wygląda tak:

 

– A idź ty w cholerę, nie będę tego sprawdzał – rzekł Literaturoznawca serwisu Fahrenheit i Fantazin, po otrzymaniu tekstu z wieloma błędami interpunkcyjnymi.

 

Niepoprawne:

 

-A idź ty w cholerę, nie będę tego sprawdzał- rzekł...

 

To tylko jeden przykład błędnego użycia spacji. Generalnie zasada jest jedna i krótko mówiąc, wygląda tak: (myślnik)(spacja)(wypowiedź)(spacja)(myślnik)(spacja)(komentarz). Prawda, że banał? Za to jak ładnie wygląda! I ile radości sprawia...

 

Odrobinę inaczej sprawa ma się z wyrazami łączonymi. Przykład najprostszy: Anna Kryszkiewicz-Worke. Między wyrazem, a myślnikiem, nie wstawiamy spacji z żadnej strony. Kierując się dalej tą zasadą: dzwon ssąco-tłoczący, Literaturoznawca bijąco-duszący (nie bez kozery używam wciąż jego przykładu)... I tak dalej, i tak dalej.

 

Choć często dwukropek spełnia podobną funkcję, co myślnik, używamy go odrobinę inaczej. Dwukropek zawsze przyrasta do wyrazu, po którym następuje. Właśnie w ten sposób: łatwe, prawda? Tak właśnie powoli liczy do dziesięciu Literaturoznawca, gdy otrzyma kolejny nie skorygowany pod względem interpunkcyjnym tekst: raz, dwa, trzy... Nie pomogło? To jeszcze do dwudziestu: jedenaście, dwanaście...

 

Kolejna ważna sprawa – znaki interpunkcyjne na końcu zdania. Każdy autor wie, że kropka, kończąca zdanie orzekające, nie odstaje od ostatniego wyrazu, lecz się z nim łączy. (<- oto przykład) Pod tym względem wielokropki, wykrzykniki i pytajniki nie różnią się od kropki w najmniejszym stopniu! (<- oto przykład) To bardzo często spotykany błąd – proszę, nie powtarzajcie go ! (<- teraz przykład pomyłki)

 

Przecinki. Tu zaczynają się schody. Nie ma możliwości poprawnego stosowania przecinków, jeśli nie zna się podstaw polskiej gramatyki. Odsyłam do podręczników j. polskiego z klas 7 i 8 podstawówki (wybaczcie, jestem ze starego systemu...). Głównie chodzi tu o budowę gramatyczną zdania – tak zwane zdania składowe zawsze oddziela się od pozostałych przecinkiem. Mówiąc inaczej – części zdania, gdzie występują orzeczenia, oddzielamy przecinkiem od innych części, które również orzeczenia posiadają. To jedna reguła. Inna – przed niektórymi łącznikami stawia się przecinki, przed niektórymi – nie. I tu również pomocne będą podręczniki j. polskiego. O jedno proszę, drodzy Autorzy – nie popełniajcie tak karygodnych błędów, jak stawianie przecinka przed "i", "oraz" (niestety, jak wszędzie, istnieją wyjątki od tej zasady), nie zapominajcie o przecinkach przed "a"!

 

I jeszcze słowo o poprawnym ich użyciu. Stosujemy tę samą zasadę, co w przypadku dwukropka, czyli: przecinek przyrasta do wyrazu, po którym następuje, dalej spacja i kolejny wyraz. Nie będę przytaczał konkretnych przykładów – przejrzyjcie po prostu tekst, który teraz czytacie. Przeglądajcie również inne. Czytając zwracajcie uwagę na interpunkcję. Choć na pierwszy rzut oka nie wydaje się ona aż tak istotna, w rzeczywistości jest jednym z powodów odrzucania tekstów przez magazyny i wydawnictwa.

 

Na koniec prośba bezpośrednio od nas, zinów Internetowych. Nie używajcie tabulatora ani spacji do zaznaczania akapitów. Wystarczy ENTER na końcu akapitu i rozpoczęcie pisania od nowej linii. Wiąże się to z tym, że edytory, używane do wklejania tekstu na strony Internetowe, nie przyjmują znaku tabulacji i jesteśmy zmuszeni wszystkie tabulatory pracowicie usuwać.

 

Stosujcie się do powyższych próśb, zapoznajcie się z interpunkcją we własnym zakresie, a dzięki temu my będziemy mieli mniej pracy, a Wasze teksty będą się nam bardziej podobać. Nie będziecie musieli tak długo czekać na publikację, my zaś będziemy publikować więcej. A biedni Literaturoznawcy nie będą musieli ostrzyć toporków. Hawk!

 

W    N U M E R Z E
Valid HTML 4.01 Transitional Valid CSS!

< 42 >