Archiwum FiF
fahrenheit on-line - archiwum - archiwum szczegółowe - forum fahrenheita - napisz do nas
 
Publicystyka

<|<strona 72>|>

Internet jako tworzywo sztuki

 

 

 

Ostatnimi czasy – niech będzie, że chodzi o ostatnie półtora roku, nachodzi mnie (od czasu do czasu) pewna idea. Łączy się ona z moim najgroźniejszym nałogiem oraz (także moim) najgroźniejszym dziwactwem. Kiedy piszę “nałóg”, mam na myśli Internet. Choć co prawda badacze ciągle jeszcze nie zgodzili się co do kwestii, czy Internet może być nałogiem, czy może jednak nie, to jednakowoż pozwolę sobie na powyższe uproszczenie. Przejdźmy dalej. Kiedy piszę “dziwactwo” – mam na myśli sztukę. Ale tym razem jednak żartuję. Sztuka to duża rzecz, chociaż niektórzy (większość ludzi) uważają ją za dziwactwo. Niniejszy tekst nie jest pisany dla większości ludzi, a jedynie dla tych, którzy podzielają mój pogląd – również uważają Sztukę za Dużą Rzecz. Postaram się w tym tekście wyjaśnić, na czym polega nachodząca mnie idea. Jednocześnie będę to wyjaśniać samej sobie, aby móc uczynić ideę czymś konkretnym, możliwym do zrealizowania. Poruszę też niektóre kwestie wykonawcze, głównie jako problemy do rozpracowania. Zatem – do dzieła!


Internet jako twórcze tworzywo.


Każda dziedzina sztuki ma swoje środki wyrazu. Większość z nich może być współdzielona z innymi dziedzinami, ale ich specyficzny zestaw stanowi o odrębności danej dziedziny. Ponadto w każdej dziedzinie możemy wyróżnić środki wyrazu szczególnie istotne, najważniejsze.


Przykładowo – malarstwo posługuje się (między innymi) takimi środkami jak: kolor, kompozycja, faktura, światło, użycie określonych materiałów. Malarstwo może dążyć do odtworzenia natury lub jej przekształcenia, może też – w swej najbardziej czystej formie – samo stać się przedmiotem bez prób odtwarzania czy przekształcania czegokolwiek. Z malarstwem można robić różne rzeczy, o ile zachowamy jego podstawowe właściwości. Skoro jest ono układem plam barwnych na płaszczyźnie, to podstawowym środkiem wyrazu malarstwa będzie barwa oraz kompozycja na płaszczyźnie. Pozostałe elementy są opcjonalne. Dla każdego artysty te dodatki będą mogły być inaczej uszeregowane pod względem ważności.

 

Wracając do Internetu – kiedy potraktujemy go jako tworzywo dla sztuki, musimy jednocześnie założyć, że posiada on jakieś specyficzne dla siebie środki wyrazu. Jeśli zatem Internet oferuje nam jakiś zestaw możliwości, których nie oferują nam inne media – to możemy te możliwości wykorzystać, uzyskując nową dziedzinę sztuki (piszę nową, chociaż nie wierzę, żeby ktoś już gdzieś tego nie wymyślił). Roboczo można napisać – sztuka sieciowa. Jeżeli ktoś ma pomysł na dobrą nazwę, to chętnie się o tym dowiem. Do tej pory było prosto, teraz będzie trudniej. Trzeba się bowiem zastanowić, jakie właściwie środki wyrazu oferuje sieć i w czym one są inne od tego, co oferuje na przykład film albo szkło artystyczne. Od razu staje się też zauważalne, że aby określić, czym mogłaby być sztuka sieciowa, musimy znaleźć różnicę między tym, co oferuje nam komputer podłączony do sieci, a tym, co możemy uzyskać bez tego podłączenia. Pora na szczegóły.


1.Multimedialność.

Niewątpliwie mamy do dyspozycji obraz i dźwięk. Możemy także bawić się w film. W przypadku sieci istnieje jednak znaczące ograniczenie co do objętości danych. Obowiązuje nas daleko posunięta miniaturowość. Dlatego do zastosowań internetowych w tej chwili najlepiej nadają się wektorowe animacje w formacie flash. Sekwencje filmowe, wykonywane kamerą, możliwe są do użycia w bardzo ograniczonym zakresie. Do dyspozycji mamy też (a w zasadzie głównie) możliwość zamieszczania dowolnie długich tekstów.


2.Interaktywność – to, jak się zdaje, możemy uznać za sprawę podstawową. Komputer pozwala nam sprawić, aby nasze dzieło reagowało na działania odbiorcy. Jak do tej pory podobne możliwości, chociaż w bardziej spontanicznej formie, dawał happening i gatunki pokrewne.

 

3.Łatwość publikacji – nasze dzieło będzie dostępne dla wszystkich internautów na świecie o dowolnej porze dnia i nocy, istniejąc przy tym w jednym tylko egzemplarzu. Łatwo możemy tworzyć i udostępniać kolejne jego wersje, likwidując bądź pozostawiając w formie archiwalnej starsze projekty.

 

4.Możliwość skłonienia odbiorców, aby wpływali na kształt dzieła, dodając swoje elementy i przekazując twórcom uwagi na jego temat.


Hmm... czy coś jeszcze. Ogólnie rzecz biorąc – prawdopodobnie nie da się tu uniknąć znaczącego podobieństwa do gry komputerowej i problemem będzie wychwycenie zasadniczej różnicy, poza oczywistą kwestią komercyjności. Jest jeszcze element zabawy, będący nieodzownym elementem gry, a niekonieczny w sztuce. Nie wiadomo tylko, czy faktycznie chcemy się go pozbywać.

 

Ponieważ chwilowo nie przychodzą mi do głowy inne specyficzne właściwości Internetu jako materii twórczej, spróbuję teraz podejść do kwestii od strony bardziej praktycznej.


Wykorzystanie Internetu jako tworzywa – kwestie praktyczne.


Realizacja dzieła najprawdopodobniej wiązałoby się z wykonaniem strony www, zawierającej powyżej wspomniane elementy. Być może należy też przyjrzeć się innym sieciowym usługom, szczególnie w powiązaniu z ideą happeningu. W tej chwili dużym problemem jest brak konkretnego pomysłu na całość oraz skromne możliwości techniczne. Od razu też widać, że czegoś takiego nie da się wykonać jednoosobowo – oprócz ogólnej koncepcji, potrzebny byłby także scenariusz, konieczny jest udział osób potrafiących wykonać grafikę, animacje i dźwięk, nie obeszłoby się takoż bez programisty. Jeśli chodzi o tematykę – chodzi mi po głowie wykorzystanie motywu tworzenia takiego dzieła jako podstawowy temat pierwszej produkcji. W chwili obecnej wypadałoby opracować ogólną koncepcję treści i formy, następnie przemyśleć dostępne możliwości techniczne, wykonać też kilka mini-próbek celem sprawdzenia, co można, a co nie wyjdzie. Zasadniczo dużo roboty. ;-) Kolejnym etapem byłby konkretny scenariusz i skompletowanie zespołu twórczego.


Dalsze przemyślenia podejmę kiedy indziej – mój nie przyzwyczajony do takiej pracy mózg zaczyna parować.

 

 

W    N U M E R Z E
Valid HTML 4.01 Transitional Valid CSS!

< 72 >