Autor: Andrej Astachow

Przez chwilę wydało mu się, że ONO nie zniknęło i nadal stoi obok, wyciągając do niego brzydkie, szponiaste łapy. A potem uzmysłowił sobie, że to tylko cień ramy okiennej na ścianie. Z ulgą opadł na poduszkę, wsłuchując się, jak serce wraca do normalnego rytmu.  – Co się dzieje? – W głosie zaspanej żony dźwięczało niezadowolenie. – Śpij, Taniu, śpij, coś mi się przyśniło… Śpij… Żona westchnęła, odwróciła się na drugi bok. Jeszcze chwilę […]