Polecac? Odradzac? Sama nie wiem

[Cintryjka]

Obcięli mu najważniejszą część. I jest lepsza, o wiele. Wszystkie zmiany w filmie (najmniejsze w wątku notariusza i wydawcy) są na gorsze.

[Cordeliane]

Mnie chyba najbardziej przeszkadzały doklejone na siłę happy endy i przesłania, które z oryginału bynajmniej nie wynikały tak nachalnie. I zastanawiałam się, jak odbiera film osoba, która nie czytała wcześniej książki - tam jest klasyczna szkatułkowa kompozycja, a ekranizacja to jeden wielki miszmasz - ale moje towarzystwo stwierdziło że po początkowym lekkim skołowaniu da się zorientować. Wizualnie pięknie, fabularnie mogło być lepiej...

[Małgorzata]

Teraz już wiem na pewno: fabularna porażka.
Nie zgadzam się natomiast, że w filmie zrobiono miszmasz z kompozycji, nie. Ładne przejścia były, zgrane wizualnie => widać w tym zamysł, ciąg. W fabule nie ma ciągłości, stąd to wrażenie, Cordeliane, a przynajmniej tak przypuszczam. Najpierw obejrzałam film, bo mi się nie chciało czytać. Dobrze zrobiłam - znacznie gorzej odebrałabym film, gdybym znała powieść wcześniej.
I też nie wiem, po co te szczęśliwe zakończenia. Nie, żebym nie lubiła, ale... Przegięcie, bez dwóch zdań.

e... litróffka

[Achika]

Obejrzałam "Życie Pi" i sama nie wiem. Wizualna uczta, i sztorm na morzu i tygrys dosłownie na wyciągnięcie ręki, wręcz czułam, jak mnie fale zalewają. Natomiast pozostałam z wrażeniem, że w tym filmie są jakieś niesamowite warstwy symboliczne i głębie filozoficzne, ktorych ja, prosty czlowiek, nie dostrzegam.

[Małgorzata]

Chcesz powiedzieć, że jak się widziało zajawkę, to można sobie darować resztę?
Bo na zajawkę "Życia Pi" trafiam przy każdej okazji, gdy wybiorę się do kina... I już nawet nie wiem, czy mi się chce film oglądać. :X

[Achika]

Chcesz powiedzieć, że jak się widziało zajawkę, to można sobie darować resztę?

No... w sumie tak.
(czy przed tak powinien być przecinek?)

[Małgorzata]

Chyba nie... :X

[Zanthia]

Obejrzałam Django.

Jakieś 15 lat temu lepiej bym się bawiła na filmie złożonym wyłącznie z klisz, stylizacji, oraz psychologicznej i fizycznej przemocy.

[Młodzik]

Django
Niby Tarantino, niby wszyscy się zachwycają, ale przez jedną kluczową scenę film traci dla mnie sens. Żeby nie spoilerować zbytnio, napiszę, że chodzi tu o decyzję jednego z bohaterów, która doprowadziła do finałowej strzelaniny. Tarantino mógł się bardziej postarać, bo dla mnie było to dokumentnie nieprzekonujące.

[Zanthia]

Dla mnie ta psująca wszystko scena nastąpiła dużo wcześniej.
Film otwiera widok Appalachów i podpis:
1858 - dwa lata przed wybuchem wojny secesyjnej
Hmmm...

Potem jest już tylko gorzej.

[ElGeneral]

Dla mnie najlepsza była scena ataku "kapturników" pod wodzą Dona Johnsona. Nie wiem tylko, czy Tarantino się nie przejechał, bo KKK powstał PO wojnie secesyjnej.

[Młodzik]

Akurat wszystkie te niezgodności historyczne uważam za w pełni świadome.

[Zanthia]

"Jestem ignorantem i się nie wstydzę"?

[Młodzik]

Nie, no, Zanthio, przecież nie powiesz, że "Bękarty Wojny" były słabym filmem, bo zupełnie niezgodnym z historią. Z "Django" jest podobnie, jak sądzę. Nie liczy się zgodność historyczna, a sama opowieść (tutaj mam na myśli ogół błędów mniejszych i większych). Co do samego zamieszania z wojną secesyjną - podejrzewam, że to wynik nieuwagi. Film zaczyna się w 1858, ale kończy w roku następnym, czyli faktycznie dwa lata przed wojną secesyjną.
Ach, Generale, to nie był KKK, tylko najwyżej jakiś prototyp, wynika to wyraźnie z rozmowy pomiędzy bohaterami.

[Juhani]

Nie, no, Zanthio, przecież nie powiesz, że "Bękarty Wojny" były słabym filmem, bo zupełnie niezgodnym z historią

Pewnie nie zyskam tym Twojej sympatii, ale dla mnie były dnem totalnym. Od 15-tej minuty filmu zastanawiałem się, kto mnie namówił na obejrzenie, a potem było już tylko gorzej. Nie wiedziałem, czy śmiać się, czy płakać z powodu naiwności zgoła aż durnej tego filmu, a resztę idiotyzmów przestałem liczyć po dwudziestym chyba. Z przyjemnością go potem zapomniałem na zawsze.