Ostatnio czytaliśmy ver. 2

[jewgienij]

Stephenson , Barokowy, na nowo.
Przyjemność czytelnika walcząca o lepsze z kompleksem gorszego pisarza

[Fidel-F2]

Ambasadoria za mną. Wcześniej czytałem jedno słabe opowiadanie w Fantasy & Science Fiction. I jak zacząłem Ambasadorię to po kilkudziesięciu stronach się załamałem. Ale po kolei. Ramy - w tym względzie autor niczego szczególnego nie wymyślił. Nurt to morza i oceany, okręty to brytyjskie żaglowce a zanurzacze to kadra oficerska tych żaglowców. Sama Ambasadoria to dzielnica zachodnich ambasad w Pekinie pod koniec XIX w. a cała historia oparta jest na powstaniu bokserów i oblężeniu przez nich owej dzielnicy. W tle mamy wojny opiumowe i brytyjską politykę imperialną. Oczywiście Mieville wszystko to fikuśnie ponazywał i przybrał w kwiatki SF. Naturalnie rzecz nie jest przeprowadzona literalnie. Trochę mnie to rozczarowało, trochę bawiło, podczas lektury miałem zajęciem z dopasowywaniem historii do fikcji. Druga sprawa to sposób pisania, narracja. Rajciu, jak ten facet potrafi nawsadzać waty i plastiku. Na szczęście po 200 stronach zmniejsza tę dawkę a bardziej skupia się na fabule i akcji. Niestety większości postaci Mieville'a nie rozumiem, nie przekonują mnie ich motywacje, emocje, nie bardzo wiem o co im chodzi, po co łażą w te i we wte i po co smucą drętwe teksty. Z mojego punktu widzenia budowanie tła i rysowanie postaci wychodzi mu bardzo słabo. Paradoksalnie bardziej do mnie dotarli Ariekeni niż ludzie. Na szczęście mamy warstwę z konceptem językowym i to jest majstersztyk i w połączeniu z większym naciskiem na akcję w drugiej połowie książki ratuje sytuację. Dla tej drugiej połowy warto znieść katusze pierwszej i ostatecznie jestem jednak zdania, że książkę warto przeczytać, pomysł z językiem jest wyjątkowy.
Miałem dać sobie spokój z Mievillem ale dam mu jeszcze szansę i przeczytam Dworzec..., acz nieprędko, mogłoby to się dla mnie źle skończyć.

[jewgienij]

To raczej nie tutaj, ale wydało mi się najwłaściwiej.

Nowosielski powiedział w jakimś wywiadzie, że anioły schodzą dla nas na ziemię pod postacią zwierząt. Patrzę na Rózię, która przybrała minę chińskiego mędrca, siedząc mi obok ekranu, i zaczynam wierzyć temu prawosławnemu.

[Marchew]

Ostatnio odbywam małe wycieczki do świata klasyki.

Wczoraj skończyłem Pornografię Gombrowicza i jeszcze nie wiem co o niej myślę. Chyba dopiero jak odleży i przeczytam drugi raz, to się dowiem.

Za to w niedzielę przeczytałem do końca Kongres futurologiczny Mistrza Lema. I bardzo dobrze wiem co myślę :>

A teraz Wielki Gatsby, Życie przestępcze w przedwojennej Polsce i końcówka Czasu pogardy.

[nosiwoda]

Wielki Gatsby, Życie przestępcze w przedwojennej Polsce

To byłaby dobra książka, gdyby przecinek zamienić na dywiz.

[Młodzik]

Ostatnio odbywam małe wycieczki do świata klasyki.

Moje wakacje to wielka podróż po literaturze współczesnej i (w znaaaacznie mniejszym stopniu) klasyce, pełna przygód i zwrotów akcji, że się tak metaforycznie wyrażę :).
Tak na dobrą sprawę, bardzo mi się poszczęściło, bo co chwila trafiam nie dość, że na książkę świetną, to idealnie trafiającą w mój gust. Przymierzam się do sklecenia w najbliższym czasie jakiegoś podsumowania.

[Kruger]

Poczytałem 3-tomową Retrospektywę Georga R.R. Martina.
To taki zbiór jego opowiadań podzielony na części i opatrzony jego wstępamido każdej części.
I powiem szczerze, zmęczyłem się. Jego opowiadania mnie zmęczyły. Jak uwielbiam opowiadania, tak te są... no, męczące. Kilka dobrych, parę niezłych ale summa summarum - męczące.

[Cordeliane]

Ja też powiem, że jak zobaczyłam kiedyś te trzy tomiszcza drobnym drukiem, opatrzone nagłówkiem "Najlepsze opowiadania" Martina, to jednak porwał mię śmiech pusty. No bez przesady, nawet Sheckley czy Dick, dla mnie mistrzowie krótkiej formy, nie napisali tyle "najlepszych" opowiadań...

[jewgienij]

Tak trochę Stasiuka.

Ładne zdania, jeśli brać osobno albo w krótkich fragmentach. Poezja zbudowana z bardzo konkretnych opisów, piękne obrazowanie, szczypta pseudofilozofii.

Ale na dłuższą metę męczy monotonią, brakiem humoru-odrobiny szaleństwa, takie estetyzowanie z domieszką naszej polskiej( albo i w ogóle środkowowschodniej) przaśności.

Trochę to dla mnie wystudiowane, jak sam image autora, romantyka, prostego chłopaka, co z woja zwiał i siedział w pierdlu, niegrzecznego acz zdolnego i wrażliwego, powsinogi, z papierosem w ustach jak Hłasko, na przekór społecznym obowiązkom itp.

Doceniając umiejętności językowe, czuję jednak w tym fałsz i pozę. I w wizerunku, i w prozie. Wierszy nie znam.

[Narsil]

Ja też powiem, że jak zobaczyłam kiedyś te trzy tomiszcza drobnym drukiem, opatrzone nagłówkiem "Najlepsze opowiadania" Martina, to jednak porwał mię śmiech pusty. No bez przesady, nawet Sheckley czy Dick, dla mnie mistrzowie krótkiej formy, nie napisali tyle "najlepszych" opowiadań...

Pierwsze opowiadanie z drugiego tomu tejże 'Retrospektywy" jak żywo przypomina niektóre teksty z Zakużonych Warsztatów. Te gorsze. Nuff said.

[jaynova]

Cussler zaczyna iść w stronę s-f. Przedostatnią Dżunglę właśnie przeczytałem - nic wyróżniającego, książka jakich wiele, niektóre rozwiązania fabularne wzięte z sufitu. Dobre Cusslery skończyły się zdecydowanie na Cerberze.

[Alfi]

Odświeżam sobie Na tle kosmicznej otchłani Sawaszkiewicza. Poprzednio czytałem tak dawno temu, że nie byłem pewny, czy w ogóle czytałem. Egzemplarz jest z roku 1988, z ceną 450 zł na okładce. Szkoda tylko, że te partie wydrukowane niebieską czcionką źle się czyta przy sztucznym świetle.

[jaynova]

Czytam Kady Cross - Dziewczyna w stalowym gorsecie. na razie nudy, jak skończę napiszę więcej. Czytał już ktoś?

[nosiwoda]

Kończę czytać biografię Hitlera (tę Bullocka). A do tego "The Hydrogen Sonata" Banksa, popędzana przez "Prawdę o sprawie Harry'ego Queberta", a wieczorami "Król Maciuś Pierwszy" dla dzieci.

[Małgorzata]

Przeczytałam "Niebezpieczne wizje". Znaczy, w przekładzie...
Nie powinnam była tego robić. :X