Ostatnio czytaliśmy ver. 2

[hundzia]

akurat z braku lektur też wróciłem do Dysku

Z braku? Jak może brakować lektur?! Mnie brakuje czasu by to wszystko przeczytać!

[Marchew]

Skończyłem wczoraj Mordercę bez twarzy Mankella. Miał być dobry, psychologiczny procedural, a wyszła jakaś miałka ni to obyczajowa, ni to psychologiczna historia. Suspensu jak na lekarstwo, postacie sztampowe jak ze słabego serialu. Śledztwo miało być realistyczne, wyszło nudne.
Chyba nie skuszę się na nic więcej, a miał być ten Mankell taki dobry.

Teraz podczytuję Księżyc Yakuzy Shoko Tendo. I znowu. Miało być o yakuzie, a póki co są wspomnienia nieletniej ćpunki.

Nie mają Marchewy szczęścia ostatnio. Dobrze, że nowa paczka z Amazon już leci. A w niej sama dobroć.

[Cintryjka]

Mnie też Mankell nie podszedł, skończyło się na jednej powieści - Mężczyzna, który się uśmiechał.

[Keiko]

akurat z braku lektur też wróciłem do Dysku

Z braku? Jak może brakować lektur?! Mnie brakuje czasu by to wszystko przeczytać!

OMG - Ktoś ma jeszcze czas coś czytać? Takie dla dorosłych???

Było taki coś jak Boże Narodzenie. Nazywają to podobno teraz tygodniowym weekendem. Jak raz byłam chora i umierająca, więc korzystając z niespodziewanego leżenia w łóżku, przeczytałam książkę. Nie była owa książka dla dzieci! (czyli nie był to Kubuś Puchatek, Elmer czy inne podobne historyje, bo to czytam codziennie i to w dużych ilościach). Była to taka grubiutka książeczka dla dorosłych. Bez obrazków! Nowy Wiedźmin to był dla ścisłości. I tak dumam czy nie być optymistą i nie zakupić nowej książki pani Kisiel. Mam ochotę zobaczyć co napisała, a jakby los był łaskawy i na Wielkanoc udałoby się zachorować... I książeczka byłaby pod ręką....
Ot, jakie to człowiek ma fantazje...

[troll]

Keiko, najwyższy czas nauczyć progeniturę czytać. :)

[Juhani]

Była to taka grubiutka książeczka dla dorosłych. Bez obrazków! Nowy Wiedźmin to był dla ścisłości.

Ty to nazywasz grubiutką książką?! Ten tomik na półtora wieczorka, jak już nie ma co czytać? :))))
Nie, żebym coś tego, ale ostatnio łyknąłem Ender's Shadow w ingliszu oraz Morfinę Twardocha ( w poliszu:)) w krótszym czasie:)). Ty się lenisz, Tobie się czytać nie chce, Ty musisz jechać do wód! :)
A wiesz co jest grube? W dodatku dla mnie, bo po ingliszu dużo wolniej czytam? No więc grube to było, jak czytałem The Illuminatus Trilogy! Niby ledwo ponad 800 stron, ale jakie literki małe nasrali! Bez obrazków!!! I opisów sporo!!! Gnoje...:))))

[ElGeneral]

Poczytaj wydany przez Rebis cykl o przygodach Gordianusa. Siedem tomów jak obszył, każdy ma cirka ebałt 700 stron drobnym maczkiem, a ciężki taki, że jak komuś dasz nim w łeb, popuści z obu rur. I bardzo dobra lektura. Średniowieczne i dziejące się w starożytności kryminały zrobiły się modne :-)...

[Juhani]

Taaa...i znudzę się i rzucę, jak po którymś z kolei tomie Pieśni lodu i ognia. Nie lubię tasiemców tworzonych pewnie dla samego tasiemcowania. A starożytne kryminały dziwnie przypominają nowożytne, tylko sceneria inna:)

[ElGeneral]

To nie jest tasiemcowa opowieść. Każdy z grubych tomów zawiera dwie (albo i trzy) opowieści stanowiące zamknięte całości i można je czytać oddzielnie.

[Cintryjka]

Nimfa nawet ostatnio recenzowała Ostatnie sprawy Gordianusa i mnie ta recenzja zachęciła do sięgnięcia kiedyś po cykl, o którym wcześniej nie słyszałam.

[Juhani]

Zachęcacie, polecacie...zobaczymy:))

[Juhani]

A tak zupełnie obok, aczkolwiek w duchu wątku, jak najbardziej, to ciekawe, co te panny ostatnio czytały? :)

Ju, kajam się i biję w piersi. Pisałam, że będę pamiętała o Rosendorferze, jak mi w ręce wpadnie - no i sam jakoś nie wpadł, czego zresztą trudno oczekiwać, skoro jedyne wydanie było w 1972. Ale skoro przypominasz, to teraz już poszukam aktywnie, bo "olałam" Twoją rekomendację bynajmniej nie z rozmysłem, a tylko przez sklerozę i zaniedbanie. Mea culpa.

Juhani, dzięki za przypomnienie tytułu. Gdyż zachodziłam w głowę, co to za książka, i dawno już nie czekałam z taką niecierpliwością na rozstrzygnięcie. Aż tu nagle, że Budowniczy ruin. No wiecie państwo, toż nabyłam sobie onegdaj! Znaczy, do lektury czas zasiąść. :)

To były cytaty tak z połowy grudnia, gdyby co:))

[Beata]

A widzisz, dobrze, że przypomniałeś. Gdyż przeczytałam. :) Z przyjemnością ogromną. Ujął mnie sam początek bardzo, bo bez żadnego trudu wyobraziłam sobie, jak siadam w przedziale, wkładam stopy pod ławkę... i przydarza mi się to, co bohaterowi. :))) Zawał gwarantowany. Poszczególne historie są świetne, cudownie staroświeckie (niektóre kojarzyły mi się z Boccacciem, inne z pisarstwem Calvino), te muzyczne nieco mniej do mnie przemawiały, gdyż słuch posiadam pierwszego stopnia, ale we wszystkich zaszyty jest humor (ta o kalikowaniu jest cudownie absurdalna). Wydaje mi się, że autor - podobnie, jak ja - ma alergię na polityków, gdyż historia o zostaniu senatorem, ociekająca wręcz bezsensownym ceremoniałem, jest wręcz zjadliwa. Troszkę tylko przejścia pomiędzy poszczególnymi opowieściami wydały mi się nazbyt gwałtowne, ale to detal, bo te historie łączy nie tylko osoba narratora, któremu są opowiadane, ale i inne szczegóły. W sumie bardzo mi się. :) I chyba "Rękopis znaleziony w Saragossie" też przeczytam. :)

[Małgorzata]

Znaczy, JESZCZE nie czytałaś?! :X
A mnie się wydawało oczywiste... Nie wiem, czemu. Takie przekonanie miałam i tyle.
Oczywiście, "Rękopis..." nie jest utworem kultowym i obowiązkowym, absolutnie nie. W ogóle nie jest. :P

[Beata]

Ano. :) Bo ja przez literaturę idę takimi dziwnymi zakosami. ;) Dawno temu jakoś ominęłam i tak zostało. Ale do czasu, już sobie zrobiłam ebooka (nowe doświadczenie, dopiero co się zorientowałam, że z tekstów wiszących na Wikizródłach można sobie książkę wykonać).