jak napisać wyciskacze łez

[kiwaczek]

A tak przy krojeniu sałatki mnie natchło...

A może w ramach pisania wyciskacza łez napisać niezwykle sugestywną i przemawiającą do wielu zmysłów i wyobraźni powieść o krojeniu cebuli i tarciu chrzanu?

No wiem - fabularnie by to nie było nic wielkiego, ale siła oddziaływania na gruczoły łzowe murowana!

[Xiri]

Lepiej już napisać o polskim rządzie, efekt murowany. Plus przerywniki śmiechowe gratis.

[Młodzik]

A może w ramach pisania wyciskacza łez napisać niezwykle sugestywną i przemawiającą do wielu zmysłów i wyobraźni powieść o krojeniu cebuli i tarciu chrzanu?

Takie coś może wyciskać łzy bohaterowi, dlatego sugeruję ostro okropić chrzanem i cebulą te strony powieści/opowiadania, gdzie owe krojenie występuje, co by czytelnik mógł się wczuć w bohatera :).

[Millenium Falcon]

Ostatnio się popłakałam nad porem. Niesparzone pory to zuo.

[Ellaine]

Tak offtopowo, to kwestia myślenia słowami/obrazami nie jest wcale taka banalna. Większość populacji myśli werbalnie i obrazowo mniej więcej w równych proporcjach; są jednak tacy, którzy myślą wyłącznie werbalnie, czasem wręcz w słowach zapisanych, a są tacy, którzy myślą głównie obrazowo-przestrzennie. Ci pierwsi miewają problemy z wyobraźnią przestrzenną przy bardzo dobrym słownictwie, a wśród tych drugich pojawiają się artyści, matematycy itp, którzy są jednocześnie dyslektyczni.
(...)
Wracając do normy - sądzę, że istnieją zarówno pisarze myślący werbalnie jak i obrazowo. I myślę, że jakby tak poanalizować teksty, to by się doszło, co u kogo przeważa. Obstawiałabym, że u tych obrazowych zobaczymy bardzo plastyczne wizje, które nieraz się z trudem mieszczą w słowach, a u drugich gry i zabawy słowne.

A, takie buty... W sensie osobiście mam często problemy z pisaniem, zwłaszcza, kiedy coś opisuję. Dlaczego? Otóż, prędzej czy później zaczynam "widzieć" to, co opisuję i im bardziej to "widzę" tym bardziej uciekają mi słowa. Efekt jest taki, że piszę, piszę... a potem, ni z tego ni z owego, biorę kartkę i długopis i zaczynam rysować. A jak chcę wrócić do pisania to znów brak mi słów :)) To jest z lekka irytujące. Dlatego zwykle piszę najpierw dialog, a potem dodaję narrację ;)

A może, co do wyciskania łez, lepiej napisać tak zabawną historię, by czytelnik popłakał się ze śmiechu? To też mi się czasem zdarzało przy czytaniu, ale niestety nie pomnę tytułów.

edit: czy ja też mogę liczyć na muffinka? :)

[Młodzik]

Por? Jakem Młodzik tak nigdy nie poryczałem sie przy porze, a zaznaczyć należy, że jestem młodzikiem "pisarskim" a nie gastronomicznym. W kuchni jestem wyjadaczem :).

Edit: Źle, źle, źle to zabrzmiało. Nie wyjadaczem a wykijadłem (chyba dobrze napisałem?).

Edit 2: Względem śmiechowego wyciskacza łez, chyba najlepszy jest "Hotel pod Łupieżycą" Pilipiuka. Takie to głupie, płytkie i nielogiczne, że rozśmiesza do łez. Ale to tylko opinia osoby, którą śmieszą filmy typu "Straszny film" i "Komedia romantyczna".

[flamenco108]

Dziękuję za paszteciki i mufinki, nie mogłem się poczęstować, gdyż zajęty byłem wizytą u weteryniarza, w efekcie której wzbogaciliśmy się o drugiego-trzeciego kota. Drugiego, bo mieliśmy jednego, a trzeciego, bo mieliśmy dwa, ale jeden gdzieś zniknął parę tygodni temu.
Zatem przystępuję do konsumpcji pasztecików z mufinkami w sałatce śledziowej, mniam.

[emigrant]

Lepiej już napisać o polskim rządzie, efekt murowany. Plus przerywniki śmiechowe gratis.

Wtedy nie wyjdzie ci wyciskacz łez ale bluzgów. To jednak nie to samo...

[inatheblue]

Też rysowałam przy pisaniu. Ale u mnie to w ogóle jest odwrotnie, dopóki nie zobaczę, nie mogę pisać. Co gorsza, muszę też usłyszeć. Niby klasyczny ze mnie wzrokowiec, a jednak mam na trwałe sprzężoną wyobraźnię z melodią i rytmem. Dobre na blokady tego typu są słowa-zapalniczki, takie co dobrze smakują na języku, szukasz kilku w cudzej książce albo wierszu, albo wykopujesz z własnej pamięci, zapisujesz kilka i obraz się wywołuje. No i już jak się wywoła, to słowa lecą dalej.
Poza tym chyba mam po równo myślenia werbalnego i obrazowego, jak ta większość populacji, co mnie cieszy - mańkut, blondynka, kobieta MG, za dużo tych genów recesywnych...

[Młodzik]

Mańkutem jesteś :)? Witaj w klubie, ja też ^^.

Edit: Pomijam oczywiście blond włosy i płeć.

[inatheblue]

Tu jest dużo mańkutów. Kiedyś był wątek. Margot na przykład też :)

[Młodzik]

Innymi słowy: widać jak na obrazku, że większość artystów to mańkuci :) (noo ja do grona artystów nie należę^^).

[inatheblue]

Wcale nie większość, a Margota by się chyba obraziła za artystę :P

[Ellaine]

A ja nie jestem mańkutem! <dobra, artystką też nie ;) chyba, że jak mawiała moja Mama: artystką ze spalonego teatru> Poza tym, inatheblue, znam bardzo dużo kobiet MG :)) (co najmniej cztery, a nawet pięć).

[Laris]

Ale z was chamy, no! ;( Nie lubię was i tupię nóżką w niemiecki trep obutą, bo chamstwa takiego nie zniesę!
Zostawić śmiechny wątek na... Na... Na kilka godzin! Kilka godzin! I już robi się z niego bar. I inne cuda na kiju.

Jesteście niedobrzy i tak nieładnie zajeździliście trolla. :x Nawet porządnie nie zdążył nabluzgać i udowodnić nam swojej genialności jakimś tekstem, którego żadne z nas nie potrafiłoby zrozumieć.
Powtarzam, forumie, że jesteś niedobry. :x