Kiedy powieść jest wystarczająca duża?

[Melfka]

Hmm...

Nie przesyłajcie nam całego materiału. Jeżeli napisaliście powieść to wystarczy ok. 20-30% tekstu oryginalnego + konspekt całości. Jeśli chcecie nam zaproponować zbiór opowiadań to przyślijcie 2-3 wybrane, zależnie od ich objętości.

Prosimy o przesyłanie przede wszystkim konspektów powieści (krótkiego streszczenia fabuły, najchętniej w punktach) wraz z początkowym fragmentem tekstu o objętości 10-20% całości.

W przypadku tej drugiej nie ma nic o opowiadaniach, ale domyślam się, że zasada jest podobna.

Myślę, że dwa czy trzy "reprezentatywne" opowiadania dadzą pojęcie o stylu autora, o jego umiejętnościach konstruowania fabuły, bohaterów itd. Jak się spodobają, to wydawca pewnie poprosi o resztę. Jak nie - to i tak nikt całości nie będzie czytał ;)

[velveten]

Moim zdaniem powieść jest wystarczająco duża, kiedy się skończy :P ale z tym zawsze jest problem...
I nie odwołuję się tylko do własnego doświadczenia, gdzie dałam koleżance do przeczytania pierwszą część swoich wypocin. Ze strachem w oczach oddała mi nośnik ze słowami: rozdziały są za długie...Więc jak na debiut, pisanie wielotomowych powieści to przegięcie równe pisaniu opowiadań na jedną stronę...

[Albiorix]

Cóż złego w opowiadaniach na jedną stronę? :)

[Alfi]

Ze strachem w oczach oddała mi nośnik ze słowami: rozdziały są za długie...

Hmmm. Takie np. Bramy raju Andrzejewskiego w ogóle nie są podzielone na rozdziały (nie mówiąc już o tym, że powieść składa się z dwóch zdań, z których pierwsze kończy się na ostatniej stronie, a drugie brzmi: "I tak szli przez całą noc").
W HP, na przykład, są długaśne rozdziały. I co z tego?

[Keiko]

Hmmm. Takie np. Bramy raju Andrzejewskiego w ogóle nie są podzielone na rozdziały (nie mówiąc już o tym, że powieść składa się z dwóch zdań, z których pierwsze kończy się na ostatniej stronie, a drugie brzmi: "I tak szli przez całą noc").

Genialny chwyt marketingowy. Tylko z tego powodu to przeczytałam :)

[Małgorzata]

To był zabieg artystyczny. Ponieważ w utworze jest mowa o tym, że idą bohaterowie (i nie jest to zwykły spacer, śmiem dodać), Andrzejewski nadał temu formę, która to podkreśla - monotonię jednego zdania złożonego, wyznaczającego rytm wędrówki właśnie.
No, jak można nie znać klasyki. Ech, młodzi - Wam się wydaje, że jak Andrzejewski, to tylko "Popiół i diament"? :P

[Alfi]

Genialny chwyt marketingowy. Tylko z tego powodu to przeczytałam :)

Czy za wczesnego Gomułki istniało coś takiego jak marketing? Może na zachodzie - ale chyba się inaczej nazywało.
Jeśli jednak można napisać tekst na 100 - 150 stron nie dzieląc go na rozdziały - to jaki sens ma zastanawianie się nad długością rozdziałów?

[Keiko]

To był zabieg artystyczny.

Ok. Ja zgadzam się, że miał głębszy sens. Nie zmienia to jednak faktu, że dziecięciem będąc w liceum, pognałam do biblioteki jedynie z ciekawości, jak może wyglądać książka napisana jednym zdaniem (dokładnie dwoma, ale drugie jest już króciutkie). Z tej perspektywy był to genialny chwyt marketingowy (zamierzony lub nie - to już inna sprawa)

Czy za wczesnego Gomułki istniało coś takiego jak marketing?

A gdyby ta powieść została napisana dzisiaj - powiedzielibyśmy zabieg artystyczny czy chwyt marketingowy? Tak mnie to zaciekawiło :)

[Małgorzata]

Zabieg artystyczny. :P

[Alfi]

Zabiegiem marketingowym byłoby "uruchomienie" całego zastępu krytyków, podkreślających znaczenie zastosowanego przez autora zabiegu artystycznego.

[Keiko]

Zabieg artystyczny. :P

no dobra... z fachowcem się kłócić nie będę:P

Alfi - śliczny przykład :)

[velveten]

Ja wrócę do wypowiedzi wcześniejszej. Opowiadania na jedną stronę nie pozwolą chyba (nigdy nie napisałam opowiadania na jedną stronę!) odpowiednio rozwinąć wątku, przedstawić bohatera. Chyba, że ma wyjść z tego zabieg artystyczny :P

[hundzia]

A musisz go przedstawiać dokładnie za każdym razem? Zobacz na Warsztaty tematycznie, tam niektórym udało się zamknąć fabułę w 100 słowach!

[velveten]

Bo takie były wymogi (tak?)

[hundzia]

Właśnie, ale to nie znaczy, że się nie da.