Navajero, mniej znany jako Adam Przechrzta

[Navajero]

Q - ja dopiero startuję. Takie plany są dla mnie na razie nieco na wyrost. Za kilka lat może się zastanowię nad Twoim pytaniem :)

[Millenium Falcon]

No dobra, słowo się rzekło, trzeba się naprodukować.
Przeczytałam dwa razy - bo przeczytanie raz mnie nie usatysfakcjonowało...
[md5]a to dlatego, że akcja pędzi. Słyszałam gdzieś opinię, że książka jest w kilku miejscach zbyt rozwlekła. W żadnym razie nie mogę się zgodzić - jaka rozwlekła, tam by się może nawet przydało trochę wytchnienia dla czytelnika. Kilka fragmentów musiałam czytać po dwa razy, żeby na pewno mi nic nie umknęło, a i tak przy drugim czytaniu okazało się, że parę drobiazgów przeoczyłam.
Najbardziej "gubiąca" dla mnie jako czytelnika była scena ostatniej bitwy z udziałem sił wszelakich ludzkich i pozaświatowych. Chwilę trwało, zanim połapałam się, że górale etc. to nie istoty ze świata de Sarnaca, tylko te zwabione przez Ylvę.
A skoro o de Sarnacu mowa - budził naprawdę ogromną sympatię od pierwszych stron książki, przechodzącą w... no właśnie, w obojętność? Od momentu przemiany w Potęgę de Sarnac przestał być już tym samym bohaterem, którego polubiłam i któremu kibicowałam. Ciężko mi stwierdzić dlaczego, mimo że uczciwie się nad tym zastanawiałam. Do tego o ile łatwo jest polubić i zrozumieć de Sarnaca-dowódcę, który musi posyłać na śmierć żołnierzy, to de Sarnac-Potęga, wykorzystujący własną matkę i "wrabiający" istoty z innego świata w walkę zaczyna wręcz budzić odrazę.[/md5]
Tyle przemyśleń "filozoficznych". ;) Mimo powyższego, powieść mi się podobała, w kilku miejscach się uśmiechnęłam, w kilku innych wybuchnęłam śmiechem. I przekonała mnie do tego, że warto sięgać po następne książki autora.

e: Jakby ktoś nie wiedział, to te cyferki to jest zakodowany spoiler. Wystarczy kliknąć na cytowanie i się pojawi elaborat.

[Navajero]

Dzięki za opinię, co do "następnych książek" autora, to "Chorągiew..." już jest ;)

[Millenium Falcon]

Ano. I będzie moja. ;>

E: Już jest moja. Zacieram łapy, ale chyba dzielnie wytrzymam do następnej podróży pociągiem. W pociągu się dobrze czyta, (prawie) nic nie przeszkadza i można chapnąć od razu całość. :D

E2: I przeczytana.
IMHO lepsza od "Pierwszego kroku". Z jedna czy dwie rzeczy mi lekko zgrzytnęły, ale nie psując zbytnio przyjemności z lektury. Znowu było chwilami zabawnie, chwilami podniośle (ale bez patetyzmu). Czekam na następną książkę, bo - aczkolwiek głupio to zabrzmi z ust kogoś młodszego - jestem szalenie ciekawa co z Ciebie, Navajero, jako pisarza wyrośnie. Bo przeczytawszy dwie książki w odstępnie dwóch tygodni z całą stanowczością stwierdzam, że rośniesz. ;)

[Navajero]

Thx za opinię. Mam nadzieję, że się nie mylisz towarzyszko pisarko :)

[Navajero]

Konkurs :)

[nosiwoda]

Czy kto szybszy, ten lepszy? :D

[Navajero]

Nie wiem, nie ja to organizuję. Może zatrudnią sierotkę czy co? ;)

[Feline]

Polędwiczki w sosie z prawdziwków i kurek? Dlaczego nie :)

[Navajero]

One - te polędwiczki - dobre są. W tym sosie :)

[Nieznany]

Również nabyłem i przeczytałem "Chorągiew Michała Archanioła".

E: Już jest moja. Zacieram łapy, ale chyba dzielnie wytrzymam do następnej podróży pociągiem. W pociągu się dobrze czyta, (prawie) nic nie przeszkadza i można chapnąć od razu całość. :D

Jakże się nie zgodzić z przedpiśczynią? Nie można! :D W moim wypadku akurat środkiem lokomocji był autobus i pochłonąłem całość między Łodzią a Mielcem (sześć godzin) - dla potrzeb annałów czytelnictwa podróżniczego dodam, że w przeciwnym kierunku chłonąłem "Chronolity" Roberta C. Wilsona, więc rozrzut był spory. ;)


Nie kryję, że książka Navajero bardzo mi się spodobała (podobnie, jak pierwsza). IMO "Chorągiew..." jest nie tylko inna od "Pierwszego kroku", ale też lepsza. Jak się domyślam chyba trafnie odczytuję w kreacji bohatera odbicie fascynacji Autora - walka nożem, kultura i filozofia Wschodu, cybernetyka. Co więcej? Muszę to jeszcze przetrawić. :)

[Millenium Falcon]

IMO "Chorągiew..." jest nie tylko inna od "Pierwszego kroku", ale też lepsza.

A tu bym polemizowała. Jest lepsza, ale jest też bardzo podobna. Ten sam typ bohatera, te same wartości, motyw sztandaru...
Osobiście mam nieśmiałą nadzieję, że bohater następnej książki będzie trochę mniej idealny. ;>

[Navajero]

Nieznany - thx za opinię.

Osobiście mam nieśmiałą nadzieję, że bohater następnej książki będzie trochę mniej idealny.

Osobiście mam nadzieję, że ten choragwiany był sporo mniej idealny od księcia de Sarnac ( starałem się, naprawdę!) :) Co do następnej książki, to jej hero, choć poniekąd postać pozytywna - oficer przedwojennej "Dwójki", jest także bezlitosnym, zimnokrwistym s....synem, dziwkarzem i nie do końca nawróconym alkoholikiem. Może po drodze skopie jakąś staruszkę? Zostało mi jeszcze parę opowiadań do napisania ;)

[Millenium Falcon]

Yesss! I opluje dzieciaka, tak tak tak.
Doktor był mniej superbohaterski od de Sarnaca, ale dalej dzieci i zwierzęta go uwielbiały, kobiety na niego leciały, mężczyźni podziwiali.
W czasie pierwszego czytania mi to nie przeszkadzało, za bardzo mnie książka wciągnęła, przy drugim, gdy już mniej byłam skupiona na tym co dalej, a bardziej na "smaczkach" chwilami troszkę irytowało.
A w ogóle to Twoje książki są pierwszymi od dawna czytanymi przez mnie dwa razy pod rząd. :) Kiedyś tak czytałam wszystko, potem zaczęło mi brakować czasu.

[Navajero]

A w ogóle to Twoje książki są pierwszymi od dawna czytanymi przez mnie dwa razy pod rząd. :) Kiedyś tak czytałam wszystko, potem zaczęło mi brakować czasu.

< rumieni się skromnie> :)