Fragmenty

„Cyberpunk Girls. Opowiadania” to zbiór tekstów cyberpunkowych polskich autorek. I tych znanych, i docenionych, i tych jeszcze nieodkrytych. Poznaj zawiłe ścieżki wyobraźni cyberpunk girls i wybierz świat dla siebie.
Poniżej prezentujemy fragmenty utworów wybrane osobiście przez autorki.

Już niedługo premiera nowej książki Marty Kisiel, z tej okazji przedstawiamy Wam fragment:
„– Ja też chcę przeżyć przygodę – oznajmiło Licho od progu i na znak, że jest w tym pragnieniu niezmiernie stanowcze, wzięło się pod boki i zmarszczyło brwi.
Bożydar Antoni Jekiełłek znieruchomiał na schodach werandy i wybałuszył na anioła wielkie chabrowe oczy, ponieważ nic a nic z tego nie rozumiał. W ogóle […]”

Mordechaj wyraźnie odzyskał rezon. Lata doświadczenia w byciu wrzodem na dupie przeważyły nad lękiem, który odczuwał na początku. Uśmiech komisarza Wyżnika stał się już wyraźnie wymuszony.

– A kto jest odpowiedzialny za naprawę? – zapytał, zgrzytając zębami.
– Ja – odparł zadowolony z siebie Mordechaj i dodał, drapiąc się po brzuchu: – ale teraz nie mam czasu, bo pełnię obowiązki dyżurnego ruchu. […]
– Widzisz pan, jakie to teraz czasy nastały. Społeczeństwo narzeka, że za dużo biurokracji, że pięć biurw jeden stołek grzeje, a tu widać jednak brakuje pracownika.

Przedstawiamy fragment powieści o magii i gadającym, sarkastycznym mopsie w roli głównej.
W życiu odnoszącego sukcesy młodego konsultanta, Lennarta Malmkvista, zaczynają się dziać się dziwne rzeczy. Prześladuje go kataryniarz w czerwonym fraku i pogniecionym cylindrze, i to nie tylko za dnia, ale również w snach. Na jakiś czas traci mowę, co skutkuje natychmiastowym zwolnieniem z pracy, a wreszcie dziwaczny sąsiad, stary Buri Bolmen, zapisuje mu w spadku sklep z magicznymi przedmiotami i śmiesznymi gadżetami oraz humorzastego mopsa.

13 listopada premierę będzie miała nowa książka Michała Gołkowskiego „Zmierzch bogów”.
Jest to zamknięcie trylogii zapoczątkowanej przez „Świątynię na bagnach” i „Złote miasto”.
Z tej okazji Fabryka Słów udostępniła fragment początkowy książki.

Dziś ma swoją premierę 3 tom Hajmdala, z tej okazji prezentujemy dwa fragmenty.
Frahment 1
Pierwsze, co poczuła, to zapach. W jej nozdrza wdarł się ohydny smród zgnilizny, ale nie taki zwyczajny, jaki wydaje rozkładające się mięso, a który można poczuć pod koniec dnia targowego na Ushak lub lesistym świecie Artemis w systemie Gamma Lupi, gdzie myśliwi dla zabawy zabijają zwierzęta, a ich truchła ścielą się po całej powierzchni planety. Ten zapach przyprawił ją o dreszcze. Ohydny, mroczny, przepełniony ponadczasową grozą, rozkładem i śmiercią.

Fragment powieści B.V. Larsona pt. „Rebel Fleet 2: Flota Oriona”

Fragment powieści Sławomira Nieściura „Shadow Raptors 1: Kurs na kolizję”.

Fabryka Słów na zachętę prezentuje kilkanaście stron powieści Briana McCellana „Grzechy imperium”.

Czwartą godzinę jeździli po tym lesistym księżycu, na­potykając różnego rodzaju krabopająki, ssawkonogi, kolo­rowe płazy i gady. Wśród tych ostatnich przeważały ruchliwe osobniki z barwnymi grzebieniami na trójkątnych czaszkach. Biegały w stadach liczących kilkadziesiąt sztuk, ale gdy w pobliżu przejeżdżał transporter, zatrzymywały się jak na komendę i spoglądały z zainteresowaniem. Bishop miał wówczas wrażenie, że gapią się na pojazd jak na poten­cjalną zdobycz. Nie poprawiało mu to humoru. Innymi przedstawicielami gadów na tym […]

Fragment powieści Jacka Piekary „Rycerz Kielichów”.

Fragment książki Rafała Dębskiego pt. „Jadowity miecz”.

Szczegółowe informacje o książce można znaleźć tutaj.

Kriss syknął z bólu, obudziwszy się z narkotycznego za­mroczenia, co zwróciło uwagę najbliższego lekarza. – Spokojnie, Strażniku – usłyszał głos. – Wpadliście w za­sadzkę. – Zasadzkę? Na Otchłań! – powiedział z wysiłkiem. – Ci tchórze nie byli nawet na planecie, prawda? – Nie, raczej nie – odezwał się drugi głos. Kriss odwrócił się z bólem, spoglądając gniewnie na sto­jącego obok Sienele. – W takim razie informacje […]

FRAGMENT  1 Nad wzgórzami pada strzał, cichy, odległy. Minutę później jeszcze jeden. Ktoś pewnie poluje. Życzę mu szczęścia. Kiedy moim oczom ukazuje się strumyk o oblodzonych brzegach i wąska dróżka, która prowadzi do domu, dochodzę do wniosku, że nie ma wyjścia, muszę o wszystkim porozmawiać z mamą i tatkiem. Ukrywamy różne rzeczy przed obcymi, ale nie przed sobą. Peonia rzuca łbem, jakby wyczuwała moje myśli. Nie, to zagajnik działa jej na nerwy, jest […]

Sierota Glace-Vert było stracone na długo przed objęciem władzy przez Szkarłatną Królową. Była to zapomniana tajga leżąca w cieniu gór Fairwitch, na której kamienistych równinach tylko gdzieniegdzie widać było resztki traw, a położone tam nieliczne wioski były raczej skupiskami chat wśród bagien. Niewielu zapuszczało się na północ od Cite Marche, chyba że nie mieli innego wyjścia. Życie na równinach było twarde. Każdego lata tamtejsi chłopi mdleli z gorąca, a każdej zimy […]

Rozdział I Czasami – zbyt często – Barl miała wrażenie, że tykanie zegarów doprowadzi ją do szału. Oczywiście nie tykały, gdy je konstruowała. A kiedy już były gotowe, tykały tylko na tyle długo, by udowodnić, że działają idealnie, i ani chwili dłużej. Potem pieczętowano je pomiędzy jednym tyknięciem a drugim i milczały, dopóki nie trafiły do nowego właściciela, a wówczas zamożny klient pracowni mógł z namaszczeniem wprawić w ruch mechanizm swojego obrzydliwie […]

Trwanie w bezczynności jest rzeczą przeciwną naturze.  W dawkach homeopatycznych trudno sobie coś lepszego niż słodkie lenistwo wymarzyć, ale w skali przemysłowej może przyprawić człowieka o szaleństwo.  Nie wierzycie? To spróbujcie na miesiąc zamknąć się w pokoju bez komputera, bez książek albo przynajmniej odpowiedniej ilości alkoholu. Wyśpi się człowiek na tydzień naprzód, a potem od ciągłej monotonii czterech ścian zaczyna się gotować mózg. I właśnie w ten sposób, powoli, lecz z całą […]

Dwa okręty zacieśniły szyk w odległości kilometra od siebie i zanurkowały w stronę przeciwnika. Olbrzymie okręty Ghuli wydawały się w ogóle nie zwracać na nie uwa­gi, ani odrobinę nie zmieniając kursu, a z dziur w ich kadłu­bach uciekała atmosfera. Jednak małe pościgowce zareagowały natychmiast, przy­spieszając i przyjmując szyk doskonale znany ziemskim pi­lotom sprzed wieków. To miało być szybkie przechwycenie, obie strony miały tylko jedną szansę. Ale w przestrzeni jed­na szansa to często wszystko, […]

Timor, stolica sektora Dominium Anthony Nasto przyglądał im się z namysłem. Widok na­czelnika ludowego tak spokojnego i czekającego w milczeniu na odpowiedź sprawił, że czoło Michaela Hudisa zrosił pot. Anthonym Nasto zawsze targały namiętności, spokój był mu obcy. Anthony Nasto nie tolerował również porażek i nie wyba­czał błędów. Kiedy coś poszło źle, gdy plany zawiodły, Anthony Nasto karał winnych w sposób, który raz na zawsze uniemożli­wiał im popełnienie […]