Fragmenty

W minionym tygodniu ukazała się książka Magdaleny Anny Sakowskiej pt. „Fuga. Powieść Polifoniczna”, nad którą Fahrenheit objął patronat. Oto niewielki fragment publikacji.

Oto niewielki fragment książki Magdalena Kubasiewicz pt. „Wszystko pochłonie morze”, która ukaże się 14 kwietnia br. nakładem wydawnictwa Uroboros.
Leto wszedł do Dzielnicy Luster tuż przed świtem, gdy niebo dopiero szarzało, a słońce nie wyłoniło się jeszcze na dobre ze słonych wód Siedmiu Pieśni. Padał deszcz, choć nad innymi częściami miasta nie wisiały chmury. Pogoda w dzielnicy często szalała, jakby ta należała do innej rzeczywistości…

24 lutego 2021 roku pod patronatem Fahrenheita ukaże się najnowsza książka Magdalena Kucenty „Zodiaki. Genokracja”. Jej wydawcą jest Uroboros.
Poprawiła się na siedzeniu tak, by transmitery przebijające ciało sprawiały jej choć nieco mniejszy ból. Co nie było wcale łatwe, zważwyszy że miała ich w sobie aż siedem: po jednym ostrym pręcie na każdą kończynę, zatopione w nagich udach i ramionach, ponadto dwa dłuższe sterczały z pleców, krzyżując się pod łopatkami, a ostatni był wbity prosto w serce…

„Cyberpunk Girls. Opowiadania” to zbiór tekstów cyberpunkowych polskich autorek. I tych znanych, i docenionych, i tych jeszcze nieodkrytych. Poznaj zawiłe ścieżki wyobraźni cyberpunk girls i wybierz świat dla siebie.
Poniżej prezentujemy fragmenty utworów wybrane osobiście przez autorki.

Już niedługo premiera nowej książki Marty Kisiel, z tej okazji przedstawiamy Wam fragment:
„– Ja też chcę przeżyć przygodę – oznajmiło Licho od progu i na znak, że jest w tym pragnieniu niezmiernie stanowcze, wzięło się pod boki i zmarszczyło brwi.
Bożydar Antoni Jekiełłek znieruchomiał na schodach werandy i wybałuszył na anioła wielkie chabrowe oczy, ponieważ nic a nic z tego nie rozumiał. W ogóle […]”

Mordechaj wyraźnie odzyskał rezon. Lata doświadczenia w byciu wrzodem na dupie przeważyły nad lękiem, który odczuwał na początku. Uśmiech komisarza Wyżnika stał się już wyraźnie wymuszony.

– A kto jest odpowiedzialny za naprawę? – zapytał, zgrzytając zębami.
– Ja – odparł zadowolony z siebie Mordechaj i dodał, drapiąc się po brzuchu: – ale teraz nie mam czasu, bo pełnię obowiązki dyżurnego ruchu. […]
– Widzisz pan, jakie to teraz czasy nastały. Społeczeństwo narzeka, że za dużo biurokracji, że pięć biurw jeden stołek grzeje, a tu widać jednak brakuje pracownika.

Przedstawiamy fragment powieści o magii i gadającym, sarkastycznym mopsie w roli głównej.
W życiu odnoszącego sukcesy młodego konsultanta, Lennarta Malmkvista, zaczynają się dziać się dziwne rzeczy. Prześladuje go kataryniarz w czerwonym fraku i pogniecionym cylindrze, i to nie tylko za dnia, ale również w snach. Na jakiś czas traci mowę, co skutkuje natychmiastowym zwolnieniem z pracy, a wreszcie dziwaczny sąsiad, stary Buri Bolmen, zapisuje mu w spadku sklep z magicznymi przedmiotami i śmiesznymi gadżetami oraz humorzastego mopsa.

13 listopada premierę będzie miała nowa książka Michała Gołkowskiego „Zmierzch bogów”.
Jest to zamknięcie trylogii zapoczątkowanej przez „Świątynię na bagnach” i „Złote miasto”.
Z tej okazji Fabryka Słów udostępniła fragment początkowy książki.

Dziś ma swoją premierę 3 tom Hajmdala, z tej okazji prezentujemy dwa fragmenty.
Frahment 1
Pierwsze, co poczuła, to zapach. W jej nozdrza wdarł się ohydny smród zgnilizny, ale nie taki zwyczajny, jaki wydaje rozkładające się mięso, a który można poczuć pod koniec dnia targowego na Ushak lub lesistym świecie Artemis w systemie Gamma Lupi, gdzie myśliwi dla zabawy zabijają zwierzęta, a ich truchła ścielą się po całej powierzchni planety. Ten zapach przyprawił ją o dreszcze. Ohydny, mroczny, przepełniony ponadczasową grozą, rozkładem i śmiercią.

Fragment powieści B.V. Larsona pt. „Rebel Fleet 2: Flota Oriona”

Fragment powieści Sławomira Nieściura „Shadow Raptors 1: Kurs na kolizję”.

Fabryka Słów na zachętę prezentuje kilkanaście stron powieści Briana McCellana „Grzechy imperium”.

Czwartą godzinę jeździli po tym lesistym księżycu, na­potykając różnego rodzaju krabopająki, ssawkonogi, kolo­rowe płazy i gady. Wśród tych ostatnich przeważały ruchliwe osobniki z barwnymi grzebieniami na trójkątnych czaszkach. Biegały w stadach liczących kilkadziesiąt sztuk, ale gdy w pobliżu przejeżdżał transporter, zatrzymywały się jak na komendę i spoglądały z zainteresowaniem. Bishop miał wówczas wrażenie, że gapią się na pojazd jak na poten­cjalną zdobycz. Nie poprawiało mu to humoru. Innymi przedstawicielami gadów na tym księżycu […]

Fragment powieści Jacka Piekary „Rycerz Kielichów”.

Fragment książki Rafała Dębskiego pt. „Jadowity miecz”.

Szczegółowe informacje o książce można znaleźć tutaj.

Kriss syknął z bólu, obudziwszy się z narkotycznego za­mroczenia, co zwróciło uwagę najbliższego lekarza. – Spokojnie, Strażniku – usłyszał głos. – Wpadliście w za­sadzkę. – Zasadzkę? Na Otchłań! – powiedział z wysiłkiem. – Ci tchórze nie byli nawet na planecie, prawda? – Nie, raczej nie – odezwał się drugi głos. Kriss odwrócił się z bólem, spoglądając gniewnie na sto­jącego obok Sienele. – W takim razie informacje waszego wywiadu […]

FRAGMENT  1 Nad wzgórzami pada strzał, cichy, odległy. Minutę później jeszcze jeden. Ktoś pewnie poluje. Życzę mu szczęścia. Kiedy moim oczom ukazuje się strumyk o oblodzonych brzegach i wąska dróżka, która prowadzi do domu, dochodzę do wniosku, że nie ma wyjścia, muszę o wszystkim porozmawiać z mamą i tatkiem. Ukrywamy różne rzeczy przed obcymi, ale nie przed sobą. Peonia rzuca łbem, jakby wyczuwała moje myśli. Nie, to zagajnik działa jej na nerwy, jest za cichy, za nieruchomy. […]

Sierota Glace-Vert było stracone na długo przed objęciem władzy przez Szkarłatną Królową. Była to zapomniana tajga leżąca w cieniu gór Fairwitch, na której kamienistych równinach tylko gdzieniegdzie widać było resztki traw, a położone tam nieliczne wioski były raczej skupiskami chat wśród bagien. Niewielu zapuszczało się na północ od Cite Marche, chyba że nie mieli innego wyjścia. Życie na równinach było twarde. Każdego lata tamtejsi chłopi mdleli z gorąca, a każdej zimy […]

Rozdział I Czasami – zbyt często – Barl miała wrażenie, że tykanie zegarów doprowadzi ją do szału. Oczywiście nie tykały, gdy je konstruowała. A kiedy już były gotowe, tykały tylko na tyle długo, by udowodnić, że działają idealnie, i ani chwili dłużej. Potem pieczętowano je pomiędzy jednym tyknięciem a drugim i milczały, dopóki nie trafiły do nowego właściciela, a wówczas zamożny klient pracowni mógł z namaszczeniem wprawić w ruch mechanizm swojego obrzydliwie kosztownego zakupu. Mimo […]