Didier van Cauwelaert „Po życiu”
Jak dobrze wstać, skoro świt… Nie wszyscy podzielają tę opinię i słusznie, też uważam, że koncepcja wstawania wraz z ptaszętami, to zła koncepcja. Dokładnie tak samo myślał Jacques Lormeau, kupiec żelazny z zawodu, z duszy artysta. Kiedy przed siódmą rano, usłyszał wykrzyczane przez żonę, w kierunku jego przyczepy-pracowni, jakieś zupełnie nieistotne pytanie pomyślał: „Udawajmy nieboszczyka”. I udało się. Doskonale. Bowiem, kiedy obudził się dwadzieścia osiem minut po ósmej, stwierdził, że nie żyje. I tak rozpoczął nowy etap egzystencji. Nadal związany ze swoim ciałem, domem, rodziną nie udał się bynajmniej w zaświaty. Nadal był, tyle, że mniej więcej na wysokości lodówki. „Po życiu” Didiera van Cauwelaerta nie jest książką dla wielbicieli ezoteryki, mistyków, ani wielbicieli świateł w tunelu. To powieść pełna życia, choć po śmierci, napisana dowcipnie lecz nie będąca czczą rozrywka, poruszająca tematy smutne ale kojąca. Lek na lęki. Zdecydowanie polecam.
Dorota Pacyńska
Pobierz tekst:
O ulotnej historii najnowszej
Agnieszka Zakrzewicz Watykański labirynt Wydawca: Czarna Owca 2013 Stron: 326 Cena: 36,90…
O kawie zbyt słodkiej
Mark Hodder Wyprawa w Góry Księżycowe Tłum.: Maciej Pawlak Fabryka Słów 2013 Stron:…
Porządnie o pożądaniu
Antologia Pożądanie Powergraph, 2013 Stron: 373 Cena: 34,90 Temat najnowszej antologii…
Kielce
24.04.2024
O raju! Zupełnie o tej książce zapomniałam. :) Aż mi się gęba śmieje. Naprawdę fajna rzecz.