Robota dla pisarza

Alfi · Post autor: **Alfi** » czw, 19 mar 2009 19:58

inatheblue pisze:Nie...nie kapusta...ble!

Dlaczego? Pekińska, na przykład, jest całkiem dobra. Po surówce z pekinskiej dobrze się pisze.

Navajero · Post autor: **Navajero** » czw, 19 mar 2009 21:32

A owinięta wokół głowy wyciąga miazmaty :)

Dabliu · Post autor: **Dabliu** » czw, 19 mar 2009 22:47

Tomek pisze:Wziąłem sobie trochę wolnego po liceum i pracuję od września w Holandii. Jestem kierowcą i takim trochę chłopakiem od wszystkiego. Ale mnie to pasuje. Też dobra praca dla pisarza. Do domu wraca się wypoczętym choć czasami nieco znużonym, ale jest sporo czasu i sporo... kapusty :) Myślę, że to jest to, co mógłbym robić w życiu. Być kierowcą :) A zarobię więcej niż niejeden profesor w Polsce :D Nie chodzi o same pieniądze, ale przyjemnie jest iść do sklepu i kupić sobie tyle książek czy płyt z muzyką, ile dusza zapragnie :) To też sprzyja rozwojowi pisarza, ma nieograniczony dostęp do narzędzi pracy :)

Fajny pomysł, Tomku, ale dla osób samotnych. Mając rodzinę, czy choćby stałą partnerkę, takie życie przestaje być już fajne. Wiesz, taty/męża ciągle nie ma w kraju i wszystko się rozjeżdża...

flamenco108 · Post autor: **flamenco108** » pt, 20 mar 2009 07:29

Dabliu pisze:
Tomek pisze:Wziąłem sobie trochę wolnego po liceum i pracuję od września w Holandii. Jestem kierowcą i takim trochę chłopakiem od wszystkiego. Ale mnie to pasuje. Też dobra praca dla pisarza. Do domu wraca się wypoczętym choć czasami nieco znużonym, ale jest sporo czasu i sporo... kapusty :) Myślę, że to jest to, co mógłbym robić w życiu. Być kierowcą :) A zarobię więcej niż niejeden profesor w Polsce :D Nie chodzi o same pieniądze, ale przyjemnie jest iść do sklepu i kupić sobie tyle książek czy płyt z muzyką, ile dusza zapragnie :) To też sprzyja rozwojowi pisarza, ma nieograniczony dostęp do narzędzi pracy :)
Fajny pomysł, Tomku, ale dla osób samotnych. Mając rodzinę, czy choćby stałą partnerkę, takie życie przestaje być już fajne. Wiesz, taty/męża ciągle nie ma w kraju i wszystko się rozjeżdża...

Aleć wykazane przez Ciebie argumenty sprzyjają rozwojowi pisarza! Parafrazując Ziemkiewicza, który parafrazował jakiegoś poetę, czy innego pisarza, "jestem jak macica, nie damska, lecz perłowa" - obudowuję pięknem mój własny ból. Zatem nieuchronny niemal w wypadku częściowej emigracji rozpad rodziny jak najbardziej sprzyja twórczości. Stąd można wysnuć przypuszczenie (i założyć nowy wątek), że brak cierpienia, to brak twórczości.

<dygresja>Znam takiego artystę malarza, którzy od bodaj dwudziestu lat nic nie namalował oprócz białej emulsyjnej na ścianie i suficie. A twórczy blok (on tego tak nie nazywa, po prostu, jak twierdzi, nie ma czego malować) zazębia się z dokładnością kilku lat z faktem, że zajął się tzw. rozwojem duchowym i (tak twierdzi), od pewnego czasu naprawdę mało cierpi, więc nie ma powodu tworzyć. Faktycznie, ma co jeść, jeżdżący samochód, śpi to u jednej, to u drugiej, to u trzeciej, ale generalnie nie mają one do niego o to pretensji (przynajmniej publicznie mu scen nie robią), dużo czasu na tzw. rozwój duchowy, laptoka z internetem, to ważne, bo żyje z tłumaczeń z niemieckiego. Córkę dawno odchowaną (hmm...), a jej matka żyje od ponad dwóch dekad z bogatym Germaninem...</dygresja>

Albiorix · Post autor: **Albiorix** » pt, 20 mar 2009 10:19

Można emigrować z rodziną.

Poza tym to indywidualne. Mojej rodzinie rozstania bardzo dobrze robią. Kogo nie widzisz z tym nie możesz się kłócić.

Ika · Post autor: **Ika** » pt, 20 mar 2009 10:22

Albiorix, jeśli chodzi o Ciebie to w każdej chwili gotowam zadać kłam temu twierdzeniu. I to z zamkniętymi oczyma :)

Albiorix · Post autor: **Albiorix** » pt, 20 mar 2009 10:31

Pierwszemu czy drugiemu?

Marcin Robert · Post autor: **Marcin Robert** » pt, 20 mar 2009 11:46

flamenco108 pisze:Aleć wykazane przez Ciebie argumenty sprzyjają rozwojowi pisarza! Parafrazując Ziemkiewicza, który parafrazował jakiegoś poetę, czy innego pisarza, "jestem jak macica, nie damska, lecz perłowa" - obudowuję pięknem mój własny ból. Zatem nieuchronny niemal w wypadku częściowej emigracji rozpad rodziny jak najbardziej sprzyja twórczości. Stąd można wysnuć przypuszczenie (i założyć nowy wątek), że brak cierpienia, to brak twórczości.

Chyba głównonurtowej. :P

flamenco108 · Post autor: **flamenco108** » pt, 20 mar 2009 12:02

Marcin Robert pisze:
flamenco108 pisze:Aleć wykazane przez Ciebie argumenty sprzyjają rozwojowi pisarza! Parafrazując Ziemkiewicza, który parafrazował jakiegoś poetę, czy innego pisarza, "jestem jak macica, nie damska, lecz perłowa" - obudowuję pięknem mój własny ból. Zatem nieuchronny niemal w wypadku częściowej emigracji rozpad rodziny jak najbardziej sprzyja twórczości. Stąd można wysnuć przypuszczenie (i założyć nowy wątek), że brak cierpienia, to brak twórczości.
Chyba głównonurtowej. :P

A czy ja wprowadziłem jakieś rozróżnienie?

Teano · Post autor: **Teano** » pt, 20 mar 2009 16:51

flamenco108 pisze: Parafrazując Ziemkiewicza, który parafrazował jakiegoś poetę, czy innego pisarza, "jestem jak macica, nie damska, lecz perłowa" -

Mówi się jakiegoś boya ;)

Aquarion · Post autor: **Aquarion** » śr, 25 mar 2009 16:44

Moim skromnym zdaniem najlepszym rodzajem działalności dla pisarza(a zwłaszcza dla młodego pisarza) pozostaje jednak zawód dziennikarza prasowego. A zwłaszcza w lokalnej gazecie.

Dużo tematów, nie zawsze ciekawych, jednakże stanowiących wyzwanie dla młodego adepta literackiego rzemiosła.

Bo prawdziwą sztuką jest napisać o połamanej ławce w parku, bądź o zwykłej budce z piwem tak, aby było ciekawie.

Soi · Post autor: **Soi** » śr, 25 mar 2009 17:07

Aquarionie! Oto najlepsze miejsce na rozpoczęcie kariery pisarskiej!
xP

BP, NMSP.

edytka:litrówki. No i mnie skarało. ;P

Aquarion · Post autor: **Aquarion** » śr, 25 mar 2009 18:55

No...oczywiście oprócz tego zacnego miejsca zwanego sanatorium.
Bo w nim można znaleźć recepty na wiele bolączek.

inatheblue · Post autor: **inatheblue** » śr, 25 mar 2009 19:16

Aquarion, dziennikarz lokalny to niskopłatny zawód. W liceum, na początku studiów potrafiłam wyrobić cztery newsy miesięcznie, a nie wszystkie brali, bo po prostu sama Ina nie może tworzyć całego działu kultury - przy dobrych trafieniach wyrabiałam ok. 200 zeta miesięcznie. I był to nudny jak jasna cholera, ale tłusty i pewny sposób zarobienia na kieszonkowe (ok, sam etap polowania na wywiady mnie kręcił).
Na cały "etat" nie uciułałabym więcej niż 1200 miesięcznie. Freelancerzy zazwyczaj pracują dla kilku gazet, albo dla prasy ogólnopolskiej i nie zostaje im już czasu na pisanie własnych powieści.
Prawdziwe pieniądze w dziennikarstwie są w telewizji, a np. ja na to jestem trochę zbyt naiwna i spokojna. Gdyby w Polsce istniało prawdziwe dziennikarstwo naukowe... ale ono powoli wymiera i na Zachodzie.

Dziennikarstwo lokalne jest znakomitym treningiem dla uczącego się/studiującego wannabe autora, ale nie sposobem na życie dla takiego, co już studia skończył.

Navajero · Post autor: **Navajero** » śr, 25 mar 2009 19:28

Nie ma co wydziwiać, trzeba znaleźć bogatą żonę i tyle :) Albo męża :P