Najnowszy numer Science-Fiction

[Alfi]

A w styczniowym nasi nadal górą. :)

Ech, teraz dopiero załapałem. Skojarzyłem z tym absolutnie nowym, lutowym.

[neularger]

No, a ja mam w łapce* najnowszy lutowy numer. Przeczytałem sobie dwa opowiadanka (zacząłem od końca numeru) i rozczarowany jezdem... :)
Nawet bardzo. Moja ulubiona autorka i tamto poprzednie opowiadanko było lepsze. Znacznie lepsze... :(((
A opowiadanie** o Miriam i wodzu Asyryjczyków zupełnie nie zrobiło na mnie wrażenia. Na końcu tekstu już tylko zastanawiałem się czy pobożna żydówka, to wzdychałaby sobie "O, Jehowo!" na tej samej zasadzie co chrześcijanie wzdychają sobie "O, Chryste!". Z tego co wiem imię było święte i wypowiadane tylko raz w roku podczas odpowiedniego nabożeństwa. Czy ktoś z forumowiczów może zna się na tym lepiej? Sprawa mnie ciekawi... :)
Dobrze, że ze styczniowego numeru zachowałem sobie opowiadanie Nimfy na złe czasy. :)

* - właściwie ma mój komp na HDD
** - nie jestem całkowicie przekonany czy to opowiadanie. :(

[nimfa bagienna]

Dobrze, że ze styczniowego numeru zachowałem sobie opowiadanie Nimfy na złe czasy. :)

Hej! Może najpierw je przeczytaj, bo może się okazać, że się zdołujesz i radość będzie przedwczesna.
:D

[neularger]

Ja wiem, że jest dołujące. Ebola i Alfi(?) uprzedzali. :)
Ale i tak przeczytam...

[Agi]

Ale i tak przeczytam...

I bardzo dobrze zrobisz, bo to świetny tekst.

[Alfi]

1/3 numeru lutowego przeczytana.
Zacząłem od Judyty z Betulii, podejrzewając konkurencję na polu biblijnego retellingu:-). No cóż... O fantastykę ociera się dopiero w końcówce. Napisane zgrabnie, ale do historii o wodzu asyryjskim jeżdżącym pociągiem (cytuję Księgę Judyty w polskim przekładzie: Z kolei zszedł na równinę Damaszku) autor nie wniósł niczego poza psychologią tytułowej bohaterki. Chwała mu za to... ale Kay w Tiganie zrobił to samo znacznie lepiej (Dianora!). W sumie autor wydaje się obiecujący.
A potem przyszła kolej na tę panią, co to zajmuje się zwierzakami gdzieś na końcu świata. I okazuje się, że z motywu starego jak świat można jeszcze sporo wycisnąć. Bo przecież jest Gospoda dwóch wiedźm Conrada, jest Czad Grabińskiego, i jeszcze inne podobne historie... A tutaj jeszcze kosmos i nawiązanie (chyba) do filmowego imiennika tego pana od słoni i Alp. Całkiem-całkiem.

Teraz trzeba by się zabrać za resztę.

[hundzia]

Mógłbyś rozwinąć Alfi? Ciekawam...
Nawiązanie do tego pana (filmowego) wędrującego ze słoniami jest chybione :P
edyta.

[Alfi]

No, chodzi mi o taki motyw: idzie sobie (albo jedzie) wędrowiec, znużony jest, strudzony, przespać się musi, schronić przed zimnem... Trafia - w zależności od autora - albo do oberży czy hotelu, albo do domu jakiegoś dobrego człowieka... A potem... wrrr!!! grrr!!! Zaczyna być niewesoło. To jest motyw dość często podejmowany w literaturze. Bożowola jest - moim zdaniem - naprawdę udanym jego "wcieleniem".
Skojarzenia z imiennikiem Kartagińczyka nie będę rozwijał, bo to jednak spojlerowanie by było.

[hundzia]

Aaa, ten motyw, myślalam, że chodziło ci o motyw Kartagińczyka.
Aaa, taki motyw to można jeszcze wykręcić na kilka stron. Właśnie wykręcam ponownie :P

[Alfi]

A ktoś zajmujący się antropologią kultury pewnie miałby jeszcze skojarzenie z tym kapłanem (?), który ponoć władał jakimś świętym gajem w okolicach Rzymu - a jego władanie kończyło się, kiedy jakiś przybysz... No nie, znów spojler...

[hundzia]

Ha, skojarzenia można by podciągnąć pod wiele pozycji :P
Dziękuję Alfi :)

[Juhani]

Wszystko to racja, ale ja i tak nie pojąłem, po cholerę on (bohater, znaczy) wybebeszył radiostację tego Larka. Coś mi pewnie uciekło podczas czytania:(

[neularger]

Co mi przypomina o poczytaniu.... Skleroza, no skleroza. :(

[Ebola]

Wszystko to racja, ale ja i tak nie pojąłem, po cholerę on (bohater, znaczy) wybebeszył radiostację tego Larka. Coś mi pewnie uciekło podczas czytania:(

A kto powiedział, że bohater musi działać racjonalnie? :)

[Juhani]

No niby tak...ale po autorce sądząc...racjonalna chyba... Pewnie czegoś nie doczytałem.