Dane spektralne z teleskopów JCMT na Hawajach i ALMA w Chile, przeanalizowane przez naukowców z Massachusetts Institute of Technology kierowanych przez Jane Greaves z Uniwersytetu w Cardiff (laureatkę Medalu i Nagrody Freda Hoyle’a), wskazują na występowanie, w chmurach unoszących się w atmosferze Wenus, położonej bliżej Słońca niż nasza Ziemia, fosforowodoru (PH3) – reaktywnego, a więc łatwo ulegającego rozpadowi gazu, który w Układzie Słonecznym występuje wyłącznie w atmosferach gazowych olbrzymów (gdzie do jego powstawania przyczyniają się tamtejsze warunki z ogromnymi ciśnieniami na czele) i na naszym ojczystym globie, gdzie produkowany jest wyłącznie przez istoty żywe (zarówno w przebiegu procesów biologicznych, jak i przemysłowych).
Sugeruje to albo poważne luki w dotychczasowej wiedzy o ewolucji planet skalistych, albo też istnienie na Wenus życia – prawdopodobnie skrajnie odmiennego od ziemskiego (mającego metabolizm oparty na kwasie siarkowym?), które jakoś przystosowało się do tamtejszych, powszechnie zwanych infernalnymi, warunków.
Więcej informacji znajdziecie w aktualnym numerze „Nature Astronomy”
Pobierz tekst:
Nie znaleźliśmy żadnych powiązań.
Przykre, ale w sumie spodziewane:
https://www.eurekalert.org/pub_releases/2021-01/uow-ppo012721.php
https://arxiv.org/abs/2101.09837