A.Mason

strona 26

Okiem wiecznego malkontenta

Politycznie niepoprawnie,

czyli moje trzy grosze w sprawie
operacji antyamerykańskiej

Oglądam sobie w telewizji wojnę i przerażenie mnie ogarnia. Aleksander Wielki, Juliusz Cezar, Adolf Hitler, George Bush junior. Zestawienie tych nazwisk nie jest przypadkowe i ma na celu podkreślenie tego, jak bardzo nie podoba mi się to, co robią amerykanie. Mała litera także zamierzona. Jestem zdecydowanym przeciwnikiem tej wojny, którą uważam za bezpodstawną i porównywalną z napadem na Polskę we wrześniu 1939r. Nie zamierzam przytaczać żadnych uzasadnień mojego zdania, bo uważam, że to agresorzy oraz zwolennicy ataku powinni przedstawić powody i dowody przemawiające za napadnięciem innego państwa. Jak dotąd tego nie zrobili, to i ja się nie będę wysilał. Zanim to się jeszcze tak naprawdę zaczęło, mówiło się o broni biologicznej i terrorystach. Nagle okazało się, że amerykanie zamierzają w Iraku wprowadzić demokrację i usunąć ze stołka głowę państwa (bynajmniej nie usa). Przeraża mnie to bardzo, bynajmniej z powodu możliwych, chociaż przyznaję - mało prawdopodobnych, konsekwencji w rodzaju ataku na Polskę. Przeraża mnie to, bo po raz kolejny okazuje się, że ludzie się nie potrafią uczyć z historii. Przeraża mnie także to, jak wygląda demokracja.

Wiele już o tej wojnie powiedziano. Wiele napisano. Jeszcze więcej napisano i powiedziano o Drugiej Wojnie Światowej. I jakoś nic z tego nie wynikło. A ja nie wiem, co zrobić. Miotam się, do głowy przychodzą mi różne myśli. Cóż ja mogę zdziałać? Wpływ na to, co się dzieje, mam niewielki, można by powiedzieć - żaden. Zastanawiałem się, czy nie wyruszyć do Iraku i tam próbować działać, ale, powiedzmy sobie szczerze, nie nadaję się do tego. Nie potrafiłbym wyjść na ulicę i protestować, o ile na tej ulicy nie byłoby już wcześniej tłumów. Co zatem mi pozostało? Napisać o tym.

Tak, to jest chyba jedyna forma protestu, na jaką potrafię się zdobyć. I nie będę już przedłużał. Moje uczucie, głównie bezsilności, najlepiej wyrazi wiersz Kazimierza Wierzyńskiego pt. "Jedno słowo":

Wiele słów, mało

Czy najmniej,

To nie gra roli:

Niech będzie jedno,

Byle zaskowyczało

Tak,

Jak naprawdę boli.

Nad rozpaczą bezsłownych,

Nad skazaniem oniemiałych,

Nad milczeniem grobowym

Niech zaskowyczy

Za wszystkich i za mnie,

To najmniej,

Co może być

Słowem.

Koniec