strona główna     -     okładka numeru     -     spis treści     -     archiwum fahrenheita     -     napisz do nas
 
Piotr K. Schmidtke Publicystyka
<<<strona 15>>>

 

PeKaeSem 04

kOfFaNy bLoGaSeK

 

Motto:

W iskier krzesaniu żywem

Materiał to rzecz główna:

Trudno najtęższym krzesiwem

Iskry wydobyć z materii miękkiej i podatnej...

"Pytają mnie się ludzie..." ("Słówka")

Tadeusz Boy-Żeleński

 

Internetowe pamiętniki – blogi – już jakiś czas temu przestały być czymś nowym i niezwykłym. Wiadomo, co to jest, z czym to się je i – last but not least – dlaczego należy się wstydzić posiadania takowego, o czym za chwilę.

Przy odrobinie wprawy przeciętny użyszkodnik Internetu jest w stanie znaleźć blogi wartościowe – prowadzone przez ludzi inteligentnych, zawierające teksty bądź to ważkie, bądź to śmieszne do wypęku, bądź i to, i to zarazem. Albo i nie teksty, ale zdjęcia, czy też stripy komiksowe. Jeśli będzie miał szczęście, trafi nawet na strony artystyczne – w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Przez wrodzoną skromność nie wspomnę o swoim blogu, a przez nie mniej, a nawet bardziej wrodzoną zawiść nie wskażę paluchem dokonań innych.

Niestety, krzywej Gaussa, co wielokrotnie udowodniono i sprawdzono empirycznie, przeskoczyć się nie da. A że polskich blogów jest już w tej chwili ponad osiemdziesiąt tysięcy, to siłą rzeczy, nawet średnia musi być żałosna, biorąc pod uwagę stan kultury językowej Polaków. I faktycznie jest.

Sporo jest w Sieci takich zwykłych, najzwyklejszych pamiętników, które ktoś, z bliżej nie znanych mi przyczyn, postanowił uczynić ogólnodostępnymi, zamiast zwyczajowo bazgrać w zamykanym na kłódkę zeszyciku. Pamiętników szarych i nudnych jak ich właściciele, a przy tym pisanych językiem wołającym o pomstę polonistki. A mimo to jednak chyba nawet więcej jest blogów-potworów. Jak w filmie – "here be monsters". Pomijam już nawet przypadki blogów tak intymnych, że strach je czytać, a nawet sieciowe przytułki wszelkiej maści oszołomów – przeterminowanych hippisów, punków, gothów, zbuntowanych przeciwko systemowi (pardon, Systemowi) miłośników Che Guevary i innych wyznawców żałosnych ideologii. Pomijam, bo blogi uwidoczniają skalę innego zjawiska, o wiele bardziej szkodliwego – i w swej istocie przerażającego – mechanizmu, tak powszechnie kojarzonego z blogami jako takimi, że porządny człowiek musi się wstydzić, że prowadzi swój weblog. Ujawniają istnienie prawdziwych potworów.

pOkEmOnÓw.

Kto nie wie, czym są owe pokemony, już wyjaśniam. Zabawę kapitalikami już sobie daruję, bo nie dość, że trudniej się czyta słowa tak napisane, nie dość, że głupio to wygląda, to jeszcze spowalnia pisanie. Nie mam zielonego pojęcia, jak radzą sobie z tym pokemony, które piszą tak cały czas. Podejrzewam istnienie specjalnych programów, bądź też skrajny debilizm piszących, za którą to hipotezą przemawia wiele przesłanek, o czym za chwilę. Wracając do rzeczy, pokemony to plaga. I nie mam na myśli potworków z japońskich kreskówek, które też są plagą, ale w sumie o wiele mniej szkodliwą, tylko pewien typ dzieciaków, a głównie dziewczynek. Modelowy pokemon to dziewczę w wieku lat mniej więcej czternastu o mentalności, którą dyrektor mego liceum zwał "mentalnością brawodziwek". Skojarzenie z pewnym pismem dla młodzieży w pełni uzasadnione. Dziewczę zainteresowane jest głównie chłopakami, muzyką (i tu aż trzy warianty: hip-hop, disco-pop, oba), telefonowaniem i wysyłaniem SMSów (znane są przypadki nadawania ponad pięciuset wiadomości miesięcznie) i, z bliżej nieznanych mi przyczyn, wizytowaniem podobnych blogów, zamieszczaniem linków do nich na swoich stronach i komentowaniem wpisów w kółku wzajemnej adoracji o przerażającej liczbie członków. Ma ono (dziewczę, nie kółko) również niezwykle irytujący zwyczaj wrzucania do księgi gości każdego napotkanego bloga notek w mniej więcej takim stylu:

"sUpEr bLoGaSeQ CiEkAwE nOtKi MiŁy kLiMaCiQ zApRaSzAm dO cIeBiE pOzDrAwIaM yOu & aLL"

albo

"Ello!! Spoxik blogus!! Zycze milego blogowania!! Zapraszam do mnie... Pe.Es. Kocham EMA!! Pozdrawiam... Cmoxik..."

(Autentyki, jakby się kto pytał). Zatrważające jest również to, ze podobne wpisy pojawiają się również w blogach, które prezentują poziom i treść zupełnie niepokemonową (a nawet, co ostatnio coraz powszechniejsze, antypokemonową). Ale widać i tak są cool, więc trzeba zaprosić na rewizytkę.

Przy okazji widać jeszcze jedną cechę wrodzoną pokemonów – sposób wysławiania się. Pomijając idiotyczną manierę wciskania shifta co drugą literkę, pokemony nie piszą po polsku. Zamiast "sz" mamy "sh" (np. "jush"), zamiast "ó" – "oo" (np. "psiapsioołki"). No i oczywiście przesławne "koffanie". Cholera wie, skąd im się to wzięło, grunt, że stosowane jest na potęgę. Nóż się w kieszeni otwiera, a to jeszcze nie koniec. Kolejnym gwoździem do trumny jest bowiem wystrój typowego pokemonowego bloga. Dominuje w nim róż, bądź to w roli tła, bądź koloru czcionki. Do tego należy dodać masę gifów blond panienek, dildów (czy jak się tam nazywają te paskudne myszy), kotków, a także animowanych śmieci ciągnących się za kursorem. Słowem, słodko do wyrzygania.

Ale, jak mawia porzekadło, nie sądźmy książek po okładce. Zagłębmy się zatem w treść. Oddaję głos dwóm przedstawicielkom opisywanego gatunku (to musi być odmienny gatunek; stanowczo odmawiam należenia do tego samego, co one):

"a dzisiaj bylam na pielgrzymce w Plonce Koscielnej..ale bylo *OKROPNIE*!!!!.. zimno..padal deszcz..wial porywisty wiatr..chlopacy dokuczali nam[sa najwiekszymi zbokami, jakich znam] nasza wycha niewiadomo o co do nas sie przychrzaniala..byla msza ktora nie trwala normalnie!!!! trwala ponad 2h :/ o blac!!! a pozniej na lotnisku odmawialismy rozaniec;P co za ochyda!!!! i do tego padal deszcz!!! ogolnie pielgrzymka do kitu!!!![do wiadomosci chce dodac, ze ona byla musowa, sama bym na nia z checi nie pojechala!!!!] a dalej wiesz Ewcia ocb;P bueheheh;]]] po pielgrzymce z Katarkiem poszlam do QurczaQa;d tradycyjnie na caputhino;d..a i przed QurczaQiem to jeszcze poszlysmy na loda MacFluerry;d..i spoko by bylo, ale Macsrash byl strasznie przepelniony;p i musialysmy wcinac lody po drodze:/ ehym troszki zjebanie;p ale jakos poszlo;p;p...;]]] a jutro z Efcia ide gdzies tam i po cos tam;p;p sie zobaczy ziomy;p;p buheheheh a i fazerskoo we wtorek nie idziemy do budy!!! ale zajebiscie!!;] oo..to bedzie fazaaa sheaker;P bueheheh;]]] juz sie nie moge doczekac Qumple;]]].. cmoki & pozduffka ziomaleeeee;D ~~~;*;*"

albo

"AlE FaSsSa :P TyAa wczoraj sem bylam z muśka u lekarza przesiedzialysmy tam prawie 5 gdzin i byli wyczepouiscie normalnie :( nom potem jak wrocilam to se gadalam z Martusia >:) cieszze sie ze mu powiedzialas to co mialas powiedziec =] bedzie good zobaczysz.. =] nom i potem pozlam sie przejsc bo wiedzialam ze spotkam sylwie aneczke i dominiczke.. ale tam gdzie mialy byc na poczatku byl tylko koziol z kaska.HaH :P No to potem siem wrocilam i patrzem idom cwaniarqi i se poszlam razem z nimi na miejscu oczywiscie byla FaSsA ale malenka tylko =[ nom i gitesss.Portem mnje i sylwie brzuch troszku bolal od chrupkow chyba hahaha :P NiOp ale spoko nie ma to jak takie wypady nje? =] A dzisiaj nje bylam w sqll bo chora jestem.. bu bu bu =[ Troszku glowa boli.. przy okazji siem dowiedzialam ze sylwia tez nie poszla i anna chluba swiata tez nie poszla bo wymiotowala podomiesz :P HAHAHA po za tym to nie wiem co tu pisac pozdro wszystkim szczegolnie dla dr ktory dodaje mi takie wspaniale komentarze dziekuije ci kochanu jestes hehehe i dla martusi i anetki ktore sie ladnie pisuja w ksiedze mi i moim Qmpelkom >:) nom i to chyba wszystko :P juz siem weekendu nje moge doczekac ye ye"

(też autentyki).

Jak z Kubusiem Puchatkiem – im bardziej zagląda się do środka, tym bardziej sensu tam nie ma. Ani, skoro już o tym mowa, jakichkolwiek wartości w tych wpisach i dziewczynach. Nie widzę też szans na poprawę, prędzej na pogłębienie zidiocenia i zwiększenie się skali – i tak już powszechnego – zjawiska. Pisałem już o tym w innym kontekście, ale warto przypomnieć. Obserwujemy przyszłe obywatelki tego kraju. Zainteresowanych informuję, że ostatnio w wyniku zdrowej konkurencji loty za granicę są wyjątkowo tanie, a z okazji wejścia do UE dostać pracę tamże będzie o wiele łatwiej.

I coś na kształt pointy: podczas polowania na materiał źródłowy do niniejszego felietonu trafiłem również na dziennik do złudzenia przypominający dziennik pokemona, ale pisany przez – tak przynajmniej wynika z treści – studentkę. Strach się bać.

 




 
Spis treści
451 Fahrenheita
Literatura
Bookiet
Recenzje
Zatańczysz pan...?
Spam (ientnika
Wywiad
Hor-Mono-Skop
Konkurs
Adam Cebula
Łukasz Orbitowski
Romuald Pawlak
Piotr K. Schmidtke
Andrzej Pilipiuk
Adam Cebula
W. Świdziniewski
W. Świdziniewski
Tadeusz Oszubski
Satan
Paweł Laudański
Adam Cebula
Adam Cebula
B. Anterionowicz
Eryk Remiezowicz
Marcin Mortka
P. Nowakowski
Tadeusz Oszubski
Jolanta Kitowska
Dawid Brykalski
XXX
Wit Szostak
M. L. Kossakowska
T. Kołodziejczak
Brian W. Aldiss
Antologia
 
< 15 >