Fantastyka (90)

Fragment recenzji: Kiedy mówimy „obcy”, pierwszym skojarzeniem jest chyba nielegalny pasażer „Nostromo”. Nieszczególnie urodziwy, zębaty i do tego o niezbyt przyjemnym charakterze, że o sposobie rozmnażania nie wspomnę. Tymczasem obcy mogą nie tylko źli i paskudni. Mogą być też paskudni i dobrzy. A nawet w szczególnych przypadkach, nie paskudni. REBIS

Fragment recenzji: Muszę powiedzieć, że sięgnęłam po tę książkę ze sporą dawką sceptycyzmu. Nie przekonała mnie ani nota edytorska, choć napisana wedle wszelkich reguł sztuki. Ani, co gorsza, recenzje, nawet te najkunsztowniejsze. Na swoje usprawiedliwienie powiedzieć mogę tylko, że czasami po prostu tak bywa. Niezależnie od przesłanek. MAG

Fragment recenzji: Autor cyklu Yggdrasill zabiera czytelników do świata malowniczego i bogatego, który tak mocno kojarzy mi się z Boską komedią. Drzewo/Świat też ma strukturę wertykalną – piekło jest na dole, raj na górze. Oczywiście, zdaję sobie sprawę z różnic. Elementy z początku podobne w zbliżeniu zatracają podobieństwa. Choć można bez trudu wyróżnić poziomy świata przedstawionego w powieści, to jednak nie są to kręgi, jakie znamy z wędrówki po Piekle, ani rajskie sfery niebieskie. Jest […]

Fragment recenzji: I już po tytule wiadomo, jaka będzie opinia recenzenta. Niestety, nie będę oryginalna – polecam, szczerze i z całą stanowczością: lektura zdecydowanie przyjemna, fascynująca, po prostu świetna! I, co gorsze, polecam w ciemno…Mowa, oczywiście, o trylogii Yggdrasill Wawrzyńca Podrzuckiego. Na księgarskich półkach znaleźć można Ukryte archiwum i Kosmiczne ziarna, część ostatnia – Mosty wszechzieleni – ukaże się, mam nadzieję, już niedługo. Runa

Fragment recenzji: A wszystko to opisane przepięknym językiem, w którym Sapkowski wykazał mistrzostwo: łacina, czeski wplatają się w stylizowany język polski, barwny, dosadny, iskrzący się dowcipem. Powtórzę zatem, mości czytelnicy: cudna książka! Powinni już przeczytać wszyscy! I wierni apologeci Sapkowskiego, i ci, którzy z jego twórczością spotykają się po raz pierwszy (są jeszcze tacy na tym świecie?). I zwolennicy eposów rycerskich, i amatorzy sfabularyzowanych powieści historycznych. I ci, którzy lubią szczę […]

Dlaczego Święty Mikołaj musiał zginąć? Jak działa na krasnoludki Glaser Safety Slug? Czego nie znalazł w Iraku Hans Blix i co wspólnego ma Osama bin Laden z Aladynem? Nie należy się oszukiwać, łudzić, ani pozwolić zwieść bezrozumnej nadziei – w prawdziwym życiu nic nie jest takie jak w bajce. Nie wpadnie z wizytą wróżka, nie przyjedzie książę na białym koniu, zagubionej w lesie sierotki nie przygarną zacne krasnoludki. W prawdziwym życiu są nienawiść […]

Fragment recenzji: Pewna książka bije rekordy popularności – święci tryumfy na listach bestsellerów w USA i w Wielkiej Brytanii, a prawo do tłumaczenia sprzedano w niemal 30 krajach. Naturalną konsekwencją stała się ekranizacja. I rzeczywiście – odpowiednie prawa nabyło Studio Fox 2000 (oddział 20-th Century Fox). Istnieje szansa, że film pojawi się już w przyszłym roku.Zapewne czytelnicy domyślają się już o jaką książkę chodzi. Naturalnie o Eragona […]

Fragment recenzji: Drugie imperium jest świetną kontynuacją poprzednich tomów. Autorowi udało się utrzymać dotychczasowy poziom. Bohaterowie nie blakną, akcja nie traci tempa, a w kilku miejscach naprawdę zaskakuje. Ale nie napiszę przecież, że to lokaj zabił. Kilka zasygnalizowanych wcześniej problemów czeka na rozwinięcie w następnej części. Mnie osobiście cały czas intryguje, na przykład, fimbriańska pomoc, czy na pewno jest tak bezinteresowna, jak się wydaje. MAG

Fragment recenzji: I tu moje zastrzeżenie pierwsze. Rozumiem, że dla zawiązania akcji należy wprowadzić element, który w jakiś sposób przerwie solidne ramy codziennego życia nastoletniego chłopca. Nie jestem jednak pewna, czy ów element powinien mieć taki właśnie kształt. Nie, nie jest to bynajmniej wyraz homofobii, ani żadnych innych uprzedzeń. To wątpliwość, czy książkę kierowaną do dzieci, jakby nie było, należy takimi akurat treściami wzbogacać. REBIS

Fragment recenzji: Zacznijmy od pozytywów. Mortka niewątpliwie potrafi stworzyć wciągającą, przygodową fabułę, która będzie trzymać w napięciu od początku do końca. Umie zaintrygować czytelnika zagadkami, stopniować napięcie. I nie nudzić. To udało się i w nowej powieści.Na uwagę zasługuje sam pomysł umieszczenia akcji w takim właśnie, nie innym, miejscu i czasie. Epizod walk w Norwegii bliski jest sercu polskiego czytelnika, a jednocześnie znakomicie udokumentowany. RUNA

Fragment recenzji: Jeszcze kilka, może kilkanaście lat temu wydawało się, że polskim autorom nie będzie dane sięgnąć po tematy bliskie Forsyth’owi czy Clancy’emu. Nawet Waldemar Łysiak w swojej, słabej notabene i upolitycznionej do bólu, Konkwiście musiał opisywać przygody internacjonalnych najemników, dodając tam Polaka na przyczepkę. Bo też trudno było w owych czasach pisać o dzielnym Wojsku Polskim, które gromi wrogów. SuperNOWA

Fragment recenzji: Nie znajdziemy w Opętaniu wyrazistych postaci. Żadna z dramatis personae, ani Carol, ani Daniel, ani ojciec Turrini, nie sprawiają wrażenia choćby trochę żywych. Ksiądz podejrzanie przypomina stereotypowe postaci z filmów grozy, kochanek diablicy też nie ma wyrazistych cech. Uwaga autorki koncentruje się na Carol, która choć wie, że jest Antychrystem, to jednak ani misja, ani sposób realizacji nie są jej jeszcze znane, widać i do tego musi dojrzeć. […]

Fragment recenzji: Coś się kończy (na szczęście), a coś się zaczyna (niestety). Kończy się zasadnicza historia Achai, zaplanowana początkowo na dwa tomy, co zresztą widać gołym (nawet mocno krótkowzrocznym, jak moje) okiem. Tom trzeci to wyjątkowo piękne studium końcowej fazy równi pochyłej, skomponowane z precyzyjnie dobranych składników. Chcesz li studium takowe otrzymać, tako uczyń:1. Wątkom fabularnym, gadzinom zajadłym, łby sprawiedliwie poukręcaj i zabij […]

Fragment recenzji: Ciekawiło mnie zawsze, jak to jest być Panem. Mieć poddanych, decydować o ich losie, jak Drakanie na przykład. Teoretycznie świetna profesja, w dodatku bez studiów, staży itp. Po prostu rodzisz się i fach masz w ręku. Życie jedwabne, wszystko czego nie chcesz robić, zrobią za ciebie Poddani. Potulne, pracowite maszyny do prac ciężkich i lekkich. Niestety, tak lekko to nie ma. Poddani sami z siebie raczej nie chcą za nikogo odwalać […]

W sąsiedztwie rodzinnego domu Melisandry zamordowano człowieka, a jego pamięć została usunięta. To może zrobić tylko zdolny mag, rozpoczyna się więc polowanie na czarowników. Melisandra musi chronić siebie i swoich bliskich. Chyba że to właśnie tu kryje się niebezpieczeństwo… To ważne, z czyjej ręki giniesz. Możesz ją zapamiętać. Miasto w zieleni i błękicie to fantasy z domieszką kryminału. Powieść w realiach dziewiętnastowiecznych, której bohaterowie z wyższych sfer bywają raczej na salonach, niż w karczmach. A także historia […]

Fragment recenzji: Za to, jak zawsze u Pratchetta, jest miejsce na błyskotliwy humor i prawdziwe perełki w ilościach hurtowych (zachwycające są zwłaszcza sekwencje z udziałem Vetinariego, którego po raz pierwszy mamy okazję obserwować poza pałacem, w dodatku w zupełnie nowym wcieleniu.) Nie zabrakło go także na głębszą refleksję, której przedmiotem są tym razem szeroko pojęte stosunki międzynarodowe: tak polityczne gierki na szczeblu międzyrządowym, jak i oparte na prymitywnych stereotypach (baranie oczy!) Prószyński i S-ka

Fragment recenzji: Ponieważ nie widzę powodu, dla których miałbym pisać recenzje z książek, które mi się nie spodobały, bo to zajęcie dla masochistów, więc podzielę się z Czytelnikami moimi wrażeniami na temat książki, którą niedawno miałem honor tłumaczyć. Wydawca – Wojtek Sedeńko (Oby Żył Wiecznie! – dalej będę używał skrótu OŻW) – obiecuje, że wypuści ją we wrześniu, więc chyba recenzja ukaże się akuratnie. Nie widzę powodu, dla którego nie miałbym napisać […]

Fragment recenzji: Każde opowiadanie jest jak dobrze wpasowany puzzle. W sumie tych fragmentów nie jest dużo, raptem dziewięć. Jednak nieobecność chociaż jednego spowoduje, że w układance będzie brakować całkiem sporego kawałka. Dlatego mija się z celem nawet pobieżne omówienie poszczególnych utworów. Je po prostu należy przeczytać. Mam wrażenie, że nawet niekoniecznie w kolejności zaproponowanej przez autora czy wydawcę. Dopiero po zamknięciu okładek wiemy, co też Wroński nam zaprezentował. […]

Fragment recenzji: Niestety, opowieść nie przekonuje. Przypomina patchwork zestawiony z nawiązań do znanych motywów i schematów. Gdybyż jeszcze do Sienkiewicza, jak chce tego Jacek Dukaj (Historia charakteru w: Nowa Fanstastyka nr 5/2005, str. 74), czy Clancy’ego! Mnie raczej nasuwa się podejrzenie, że jest to sięganie do obrazów filmowych – np. do Krzyżaków Aleksandra Forda – przyjęcie dla mistrzów Zakonu, jak żywo przypomina scenę uczty Fabryka Słów

Fragment recenzji: Książka to zbiór pięciu opowiadań, czy, jak kto woli, nowelek. Każde z nich stanowi na pozór odrębną historię, osadzoną w realiach tego samego świata, rozgrywającą się w różnych jego zakątkach, aczkolwiek mniej więcej równolegle. Owa spójność chronologiczna nie jest jednak jedynym elementem wiążącym opowiadania. Wszystkie mają bowiem wspólnego bohatera. A jest nim zło.Bo zło jest wokół nas. Tak naprawdę to wszędzie. Wystarczy wyjść […]