Opowiadania (6)

Bezczas Trzeci dzień czasu okrętowego. Tam, na zewnątrz, nie minęła nawet sekunda. Tutaj – trzeci dzień. Dokładnie – szósta godzina trzeciego dnia. Do końca jeszcze dwanaście godzin. Do tego czasu nie mam praktycznie nic do roboty. Oprócz myślenia. Szare ściany kajuty nie nastrajają optymistycznie. Nigdy nie miałem pojęcia, dlaczego wszystko na statku ma być szare. […]

Zapach alkoholu, dymu i testosteronu otaczały mnie znajomą mgiełką. Muzyka niskimi basami przenikała do szpiku kości. Szatański Pierwiosnek był swojski jak zawsze, jednak niepokój, który szarpał moimi wnętrznościami, nie pozwalał na zwyczajowe rozluźnienie. Wciąż czułam napięcie, od kilku dni nieodmiennie gromadzące się w moich ramionach i wzdłuż kręgosłupa. Nie było w tym nic racjonalnego. Przeczucie, […]

(opowiadanie promujące powieść „Listy lorda Bathursta” – premiera w sierpniu)   Drzwi tawerny uchyliły się i do środka wtargnął lodowaty powiew. – A szlag by cię… – odwrócił się stary Gunwhale z gniewnym grymasem, ale nie dokończył. Starczyło bowiem rzucić okiem na przybysza, by wiedzieć, że dość już wycierpiał i nie zasłużył sobie na obelgi. […]

Dlaczego właśnie Warszawa? Dlaczego spośród tylu miejsc na świecie wybrałem to miasto z jego wieczną gorączką, pośpiechem i jednoczesną szarością dni podobnych do siebie jak smugi spalin? Właśnie w powyższym zdaniu tkwi odpowiedź. Miałem nadzieję wtopić się w pulsującą szaleńczo tkankę miasta. Ukryć się pomiędzy goniącymi za kolejnym dniem mieszkańcami i wreszcie, po czterdziestu latach […]

I przyszedł dzień, kiedy Najważniejszy Pan Naturalnego Biegu Rzeczy zrozumiał nagle, że wszystko idzie zupełnie nie tak, jak planował. Miał wiele przyzwyczajeń i słabości, ale najbardziej kochał trzy rzeczy: wczesny letni poranek, waldurski antrykot w ostrym kwiatowym sosie, który tak biegle przyrządzała jego osobista kucharka, i – zwłaszcza – niezniszczalną matematyczną logikę, która pozwalała przewidzieć […]

– Możesz łaskawie przestać się szarpać? – rzucił David Turner, regulując ostrość w wizjerze. – Nie ma co robić takiej tragedii. Wiem, co mówię, też w końcu jestem cyborgiem. Jedna soczewka sztuczna, wszczep w uchu, o rozruszniku serca nie wspominając. OK, rozumiem, mózgu mi nikt nie podmieniał. Ale czy ty naprawdę jesteś aż tak przywiązany […]

Zostałem Przewodniczącym. Może i dobrze, ale chciałem być Prezesem. Siedzę teraz na ławce na rynku i gapię się na ptaki, które podłażą coraz bliżej. Może to też dobrze, ale zastanawiam się, niepokoi mnie to. Wcale mi się nie podobają. Wstałbym i poszedł sobie, lecz wtedy one się ostentacyjnie zerwą.  To może zostać źle odebrane! Mój […]

Proza życia: poniedziałek, piąta rano. Budzik wyje, a moja pierwsza świadoma myśl, nieodmiennie, jak każdego roboczego dnia, brzmi: i tak, kurwa, do zajebania. Do końca usranego życia. No dobra, do emerytury, ale to mi jakoś humoru nie poprawia. No właśnie, budzik. No nic, trzeba sięgnąć, wymacać przyciski i wdusić właściwy. Zapewne byłoby bardziej dramatycznie, gdybym […]

Jest piękna urodą nocy. Drobną, porcelanową twarz okala burza kruczoczarnych loków, długie rzęsy skrywają lodowy błękit oczu, a srebrzysta sukienka podkreśla kobiece kształty i mlecznobiałą skórę, przez którą prześwitują niebieskie żyłki. Jest tak doskonała, że nie ma prawa istnieć. Bogini księżycowego światła. Leży bez ruchu, pogrążona we śnie, z którego nie ma przebudzenia. Dokoła jej […]