Archiwum FiF
fahrenheit on-line - archiwum - archiwum szczegółowe - forum fahrenheita - napisz do nas
 
Publicystyka

<|<strona 58>|>

Pele Ple Ple vs Grży Podkowa-Prabhabutha

 

 

artykuł zaczerpnięty z magazynu „Hooh Vamw D”

 

 

 

W tym roku po raz trzeci z rzędu zorganizowano w Warszawie Pangalaktyczne Wyścigi Pochodów Pierwszomajowych. Z roku na rok impreza nabiera rozmachu. Powoli też zrasta się z kalendarzem tradycyjnych warszawskich imprez. O tym, jak skanalizowano niezdrowe emocje tłumów, i o tym, jak zadbano o zdrowie jednostki skaczącej po kanałach (TV), a przede wszystkim o tym, czy sporty masowe mają szansę zdobycia masowej popularności, rozmawiam z oficjalnym organizatorem tegorocznych wyścigów, specjalistą od Public Relations, zupełnym laikiem od Maniac Polutions, zdobywcą kilku Pole Positions i siódmym wcieleniem nikomu nieznanego Czecha, panem Grży Podkową-Prabhabuthą.

 

 

Pele Ple Ple: Mów mi Ple. Po prostu Ple. To drugie. Do niego jestem bardziej przywiązany.
Grży Podkowa-Prabhabutha: Na pomysł zorganizowania wyścigów pochodów pierwszomajowych wpadłem po raz pierwszy pięć lat temu oglądając telewizyjne relacje z obchodów tego święta. Rzuciła mi się w oczy duża liczba różnych grup ludzkich, które w pierwszomajowe przedpołudnie wychodzą na ulice i chodzą w kółko, czasami natykając się na inne grupy. Pomyślałem, że kwestie ideologiczne niedługo przestaną być ważne w naszym coraz bardziej zdezideologizowanym świecie. A przecież wartościowe wydawało mi się świeże powietrze wypełniające płuca młodych i starszych, czerwonych i białych, niskich i wysokich, łysych i owłosionych, męskich i kobiecych i jakich tam jeszcze. I wtedy wymyśliłem wyścigi. Ideologia jest dzisiaj, a jutro jej nie ma. A nagroda jest co roku. Ładna.
Ple: A czy ja mogę ci mowić Grży? Po prostu Grży?
Grży O nagrodzie jeszcze zresztą porozmawiamy. Najpierw chciałbym jednak wspomnieć ciężką drogę, jaka dzieliła pomysł od realizacji. Chodziło o to, aby przekonać ludzi, że to powietrze w płucach jest rzeczywiście wartościowe. Wiele osób mi nie wierzyło. W końcu zrobiliśmy szczegółowe badania. Okazuje się, że w płucach przeciętnego pochodu znajduje się ponad metr sześcienny tlenu, kilka metrów sześciennych azotu, kilkaset litrów dwutlenku węgla i całe kilogramy kardamonu.
Ple: Kardamonu?!
Grży Prawda? Też mi się to wydało dziwne. Ale badania były sfałszowane, to może dlatego. Jednak sprawa fałszerstwa wyszła na jaw dopiero po zmianach w zarządzie miasta. Decyzja zapadła wcześniej. Dzięki temu w 1998 roku zorganizowaliśmy pierwsze wyścigi pochodów pierwszomajowych.
Ple: Początki nie były łatwe.
Grży Początki akurat były łatwe. Środki były trudniejsze. W pierwszych wyścigach brało udział tylko siedem drużyn. Startowały one ze startu promienistego. Z siedmiu punktów miasta schodziły się na Plac Defilad. Tam miał rozpocząć się finisz. Już wspólnie drużyny ruszyć miały w kierunku placu Zbawiciela.
Ple: Na Placu Defilad doszło jednak do pewnych incydentów
Grży Tak. Trzy z siedmiu drużyn wdały się w bójkę z policjantami, trzy następne w inną bójkę z innymi policjantami, a siódma drużyna pobiła sprzedawcę nowelin.
Ple: Początkowe niepowodzenia nie zniechęciły cię jednak.
Grży Absolutnie. Ponieważ pierwsze mistrzostwa pozostały nierozstrzygnięte, pula nagród w roku następnym podwoiła się. Uszczupliło ją jedynie odszkodowanie dla rodziny sprzedawcy nowelin. Tak czy siak, wspaniałe nagrody zachęciły do udziału w wyścigach nowe drużyny. W 1999 roku na starcie stanęło już osiemnaście pochodów.
Ple: Przejdźmy jednak do tegorocznych rozgrywek.
Grży Udana druga edycja wyścigów zachęciła sponsorów. W tym roku nagrody były naprawdę cudowne. Wszyscy uczestnicy dostawali koszulki z portretem Che Guevary i kubeczki z Papieżem. Startowało trzydzieści siedem drużyn, przy czym o wysokim poziomie świadczy fakt, że do mety doszło aż dwadzieścia pięć.
Ple: Choć trasa nie była łatwa.
Grży Rzeczywiście. Trasa tegorocznych wyścigów pochodów pierwszomajowych wiodła niemal przez całą Warszawę. Zaczynała się w Kabatach, po nieistniejącym jeszcze Moście Siekierkowskim przeprawiała się na Gocław, później szła na Saską Kępę, zaglądała na Stadion Dziesięciolecia, robiła tam zakupy, wracała Mostem Poniatowskiego na lewy brzeg, szła do ronda Zawiszy, później jakąś ulicą, której nazwy nie pamiętam do ronda Babka, z powrotem nad Wisłę i wzdłuż Wisły na kępę Potocką, gdzie następowało wręczenie wspaniałych nagród i wspólne grillowanie.
Ple: Jednak długość trasy to nie jedyne atrakcje...
Grży To prawda. Na trasie zlokalizowanych było kilka odcinków specjalnych, takich jak pakowanie się do metra z tymi wszystkimi flagami i transparentami, przeprawa przez Wisłę, slalom pomiędzy złodziejami kieszonkowymi na stadionie, grad gumowych kul na wysokości ronda de Gaula. Bywało naprawdę wesoło. Ale czego się nie robi dla tych przecudownych nagród?
Ple: Jakie warunki trzeba spełnić, żeby wziąć udział w pochodzie.
Grży Trzeba przede wszystkim sformować pochód. Początkowo minimalną liczbę pochodowiczów ustaliliśmy na dwa tysiące. Ale w tym roku postanowiliśmy nieco zaniżyć próg w celu zwiększenia popularności zawodów. Wystarczy, że w pochodzie bierze udział tysiąc osób. Do tego muszą mieć oczywiście flagi, transparenty z jakimiś hasłami, portrety przywódców itp.
Ple: Czy flagi są obowiązkowo czerwone?
Grży Wręcz przeciwnie. Gdyby wszyscy nieśli flagi w jednym kolorze, pochody wymieszałyby się. Dlatego też każda drużyna ma inny kolor, od ciemnego fioletu po pomarańczowy. Kolor czerwony został wykluczony, gdyż niesprawiedliwe byłoby przydzielanie go tylko jednej z drużyn. Poza tym kojarzy się z komunistami, a przecież nie chodzi o ideologię, tylko o wspaniałą zabawę w majowym słońcu i o przepiękne nagrody, które czekają na zwycięzców. Zresztą z tych samych powodów wykluczyliśmy flagi czarne, zielone, białe, różowe, żółte, niebieskie i kilkadziesiąt połączeń.
Ple: Oczywiście. Co w takim razie z transparentami?
Grży Hasła każdego transparentu muszą być zgłoszone do kapituły wyścigu na kilka dni wcześniej. Kapituła rozpatrzą ich niezaangażowanie ideologiczne. W tym roku najbardziej podobało mi się hasło drużyny Bródno Dealers: "Jebać Policję".
Ple: Proste i szczere.
Grży A przede wszystkim zupełnie apolityczne.
Ple: I apolicyjne.
Grży Niestety Bródno Dealers nie przeszli przez odcinek specjalny koło ronda de Gaulla. To jest już jednak jakby osobny rozdział: niesprawiedliwość organów ścigania, które jedne drużyny traktowały bardziej wyrozumiale, a inne bardziej niewyrozumiale. Na pewno będziemy musieli coś z tym zrobić za rok, aby utrzymać wysoki prestiż imprezy. W sumie wspaniałe nagrody nie wystarczą.
Ple: Powiedz jeszcze: czy w wyścigach mogą wziąć udział tylko drużyny lewicowe?
Grży Ależ oczywiście nie! Jak już powiedziałem stronimy od polityki i spraw socjalnych. Mile widziana jest zarówno prawica jak i lewica, a także centrum. Nawet centrolewica i centroprawica, niezrzeszeni i mniejszość niemiecka. Pod warunkiem, ze nikt nie będzie wypisywał durnych haseł i wykrzykiwał głupich okrzyków. Za polityczną agitację cała drużyna zostaje zdyskwalifikowana. A przecież chyba w końcu każdemu zależy na tych nagrodach. Dlatego uważam, że wszelkie podziały sceny politycznej, tak na prawicy jak i na lewicy są dla wszystkich bardzo korzystne.
Ple: Czyli nie interesuje cię polityka?
Grży Dzisiaj polityka interesuje już tylko polityków. Ludzie potrzebują dobrej zabawy. Pochody pierwszomajowe były zideologizowanymi importami narzuconymi nam siłą. Mi się marzy świętowanie w rodzaju amerykańskich parad na czwartego lipca. Tak bardziej swojsko. A druga rzecz to sport. No i oczywiście nagrody.
Ple: W takim razie zdradź wreszcie, cóż to za nagrody czekały na zwycięzców tegorocznego wyścigu pochodów...
Grży To było mnóstwo, mnóstwo pieniędzy.
Ple: A więc do zobaczenia za rok.
Grży Nie zapomnij o beżowym goździku!

 

 

W    N U M E R Z E
Valid HTML 4.01 Transitional Valid CSS!

< 58 >